czkać
1czkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, czkam, czka, czkają {{/stl 8}}– czknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, czknę, czknie, czknij, czknął, czknęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać ustami mimowolny urywany odgłos, będący wynikiem nagłych skurczów przepony… …
2czkać — ndk I, czkam, czkasz, czkają, czkaj, czkał czknąć dk Va, czknę, czkniesz, czknij, czknął, czknęła, czknęli, posp. «wydawać ustami charakterystyczne dźwięki na skutek skurczów przepony brzusznej» Czkać donośnie. Czknąć w połowie wyrazu …
3czknąć — → czkać …
4чикать — I чикать II плести (рыболовные сети) , арханг., кемск., онежск. (Подв.), читать чинить сети , новгор. (Даль). Из саам. норв. čiktet, čivtan чинить сети , саам. к. čiχte латать, чинить ; см. Калима, FUF Anz. 23, 247. II чикать аю I бить , чкать,… …
5bekać — ndk I, bekaćam, bekaćasz, bekaćają, bekaćaj beknąć dk Va, bekaćnę, bekaćniesz, bekaćnij, bekaćnął, bekaćnęła, bekaćnęli, posp. «czkać» bekać się łow. tylko ndk «o niektórych zwierzętach, np. danielu, jeleniu: przejawiać popęd płciowy» …
6czkanie — n I rzecz. od czkać …
7bekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, bekaćam, bekaća, bekaćają {{/stl 8}}– beknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, bekaćnę, bekaćnie, bekaćnij, bekaćnął, bekaćnęli, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać krótki, bulgotliwy odgłos, wskutek skurczów przepony;… …
8czknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czkać {{/stl 7}} …
