czesze

  • 1czesać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, czeszę, czesze, czesaćany {{/stl 8}}– uczesać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} porządkować włosy za pomocą grzebienia lub szczotki; układać fryzurę; także: przygładzać szczotką sierść zwierzęcia :… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2czesać się — I – uczesać się {{/stl 13}}{{stl 7}} czesać sobie włosy grzebieniem, szczotką; układać sobie fryzurę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś lubi czesać się szczotką. Uczesać się przed wyjściem do szkoły. Przy silnym wietrze trzeba czesać się bardzo często.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3чесать — чешу, чёс задать к. л., чёска пакля , пачесы м., мн., пачеси ж., мн. очески от вторичного чесания , укр. чесати, чешу, пачоси мн. очески, пакля , блр. чесаць, др. русск. чесати, чешу, болг. чеша чешу , сербохорв. чѐсати, че̏ше̑м, словен.… …

    Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • 4czesać — ndk IX, czeszę, czeszesz, czesz, czesaćsał, czesaćany 1. «porządkować, przygładzać włosy, sierść, przeciągając po nich grzebieniem lub szczotką: układać włosy we fryzurę» Czesać dziecko. Czesać włosy szczotką. Czesać króliki metalowym grzebieniem …

    Słownik języka polskiego