czesać

  • 1czesać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, czeszę, czesze, czesaćany {{/stl 8}}– uczesać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} porządkować włosy za pomocą grzebienia lub szczotki; układać fryzurę; także: przygładzać szczotką sierść zwierzęcia :… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2czesać — ndk IX, czeszę, czeszesz, czesz, czesaćsał, czesaćany 1. «porządkować, przygładzać włosy, sierść, przeciągając po nich grzebieniem lub szczotką: układać włosy we fryzurę» Czesać dziecko. Czesać włosy szczotką. Czesać króliki metalowym grzebieniem …

    Słownik języka polskiego

  • 3czesać się — I – uczesać się {{/stl 13}}{{stl 7}} czesać sobie włosy grzebieniem, szczotką; układać sobie fryzurę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś lubi czesać się szczotką. Uczesać się przed wyjściem do szkoły. Przy silnym wietrze trzeba czesać się bardzo często.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4чесать — Древнерусское – чесати (расчесывать гребнем, чесать, гладить, ласкать, сгребать, собирать). Старославянское – тесати. Общеславянское – cesati. Древнерусское слово известно с XI в. С XIV в. получило широкое распространение, тогда же оформился… …

    Этимологический словарь русского языка Семенова

  • 5czesanie — ↨ czesanie się n I rzecz. od czesać (się) …

    Słownik języka polskiego

  • 6czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …

    Słownik języka polskiego

  • 7fiokować się — ndk IV, fiokować siękuję się, fiokować siękujesz się, fiokować siękuj się, fiokować sięował się pot. «czesać się pretensjonalnie w pukle, w loki; ubierać się, stroić się z przesadną elegancją» …

    Słownik języka polskiego

  • 8fryzjer — m IV, DB. a, Ms. fryzjererze; lm M. fryzjererzy, DB. ów «mężczyzna zajmujący się zawodowo strzyżeniem i czesaniem włosów oraz goleniem» Fryzjer damski, męski. Czesać się u fryzjera. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 9grzebień — m I, D. grzebieńenia; lm M. grzebieńenie, D. grzebieńeni 1. «przyrząd toaletowy w postaci płytki z tworzywa sztucznego, rogowej, metalowej itp. z głęboko wyciętymi zębami, służący do czesania lub upinania włosów» Rogowy, szylkretowy grzebień.… …

    Słownik języka polskiego

  • 10grzebyczek — m III, D. grzebyczekczka, N. grzebyczekczkiem; lm M. grzebyczekczki zdr. od grzebyk Czesać włosy grzebyczkiem. Wpiąć grzebyczek we włosy …

    Słownik języka polskiego