czapka

  • 121furażerka — ż III, CMs. furażerkarce; lm D. furażerkarek «miękka czapka bez daszka, składana podłużnie; pierożek» Żołnierska furażerka. ‹z fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 122futerko — n II, N. futerkokiem; lm D. futerkorek zdr. od futro a) w zn. 1: Lekkie futerko z jagniąt. b) w zn. 2: Czapka obszyta lisim futerkiem …

    Słownik języka polskiego

  • 123futrzany — 1. «zrobiony ze skóry zwierzęcia» Futrzany kołnierz. Futrzany dywan. Czapka futrzana. Galanteria futrzana. 2. rzad. «dotyczący futer skór zwierząt» Przemysł futrzany …

    Słownik języka polskiego

  • 124galonik — m III, D. a, N. galonikkiem; lm M. galonikki zdr. od I galon Czapka z galonikiem …

    Słownik języka polskiego

  • 125goreć — ndk III, gorećeje a. gore, gorzał przestarz. → gorzeć Gorejąca świeca. □ Na złodzieju czapka gore «winowajca na każdym kroku czuje się zagrożony możliwością zdemaskowania go» gore! przestarz. dziś gw. «okrzyk alarmujący o pożarze: pali się!… …

    Słownik języka polskiego

  • 126górniczy — 1. «związany z górnictwem, odnoszący się do górnictwa, wchodzący w zakres górnictwa» Inżynier, technik górniczy. Maszyny górnicze. Sprzęt górniczy. Przemysł górniczy. Szkoła górnicza. Wyrobiska górnicze. 2. «dotyczący górników, należący do nich… …

    Słownik języka polskiego

  • 127huzarski — huzarskiscy przym. od huzar Mundur huzarski. Czapka, szabla huzarska. ∆ Pieczeń huzarska «pieczeń wołowa przekładana farszem» …

    Słownik języka polskiego

  • 128kapuza — ż IV, CMs. kapuzazie; lm D. kapuzauz «kaptur; dawniej: duża czapka futrzana zakrywająca uszy» Kurtka z kapuzą. ‹niem. ze śrdwłc.› …

    Słownik języka polskiego