czapka

  • 111cyklistówka — ż III, CMs. cyklistówkawce; lm D. cyklistówkawek «okrągła płaska czapka sportowa z daszkiem» …

    Słownik języka polskiego

  • 112czako — n II, N. czakokiem; lm D. czak «wysoka sztywna czapka z płaskim denkiem, będąca zwykle częścią umundurowania» Ułańskie czako. ‹węg.› …

    Słownik języka polskiego

  • 113czapa — ż IV, CMs. czapapie; lm D. czap zgr. od czapka Spadająca na oczy czapa. ◊ pot. Dostać w czapę «zostać zastrzelonym, rozstrzelanym» ◊ Dać w czapę «zastrzelić, rozstrzelać» …

    Słownik języka polskiego

  • 114czapeczka — ż III, CMs. czapeczkaczce; lm D. czapeczkaczek 1. zdr. od czapka Dziecinna, wełniana czapeczka. 2. bot. «szczytowa warstwa komórek miękiszowych korzenia ułatwiająca jego wciskanie się w głąb podłoża» …

    Słownik języka polskiego

  • 115czarnoksiężnik — m III, DB. a, N. czarnoksiężnikkiem; lm M. czarnoksiężnikicy, DB. ów «osoba zajmująca się czarnoksięstwem, magią, czarami» Czapka, pałeczka czarnoksiężnika …

    Słownik języka polskiego

  • 116czerkieska — ż III, CMs. czerkieskasce; lm D. czerkieskasek 1. Czerkieska «kobieta z narodu zamieszkującego zachodnio północny obszar Kaukazu» 2. «wierzchni strój męski, długie, wcięte w pasie okrycie bez kołnierza noszone przez Czerkiesów, a później także… …

    Słownik języka polskiego

  • 117czubato — przysłów. od czubaty (zwykle w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Czubato uszyta czapka. b) w zn. 3: Czubato wyładowany kosz …

    Słownik języka polskiego

  • 118dekiel — m I, D. dekielkla; lm M. dekielkle, D. dekielkli a. dekielklów 1. «szczelnie dopasowana pokrywa, przykrycie» Dekiel kotła, menażki, pudełka. 2. «czapka korporancka z kolorowego sukna, o okrągłym, haftowanym denku i małym daszku (noszona przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 119frygijka — ż III, CMs. frygijkajce; lm D. frygijkajek 1. Frygijka «mieszkanka Frygii, starożytnej krainy w zachodniej części Azji Mniejszej; kobieta z indoeuropejskiego ludu Frygów» 2. «wysokie, stożkowate nakrycie głowy, pochodzenia wschodniego, noszone… …

    Słownik języka polskiego

  • 120frygijski — frygijskiscy przym. od Frygia (starożytna kraina) Język frygijski. ∆ Czapka frygijska → frygijka w zn. 2 …

    Słownik języka polskiego