człowiek sukcesu

  • 1człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… …

    Słownik frazeologiczny

  • 2książkowy — Mądrość, wiedza książkowa «wiedza zaczerpnięta z książek, nieprzydatna w życiu praktycznym, nieżyciowa, teoretyczna»: Człowiek sukcesu powinien być przede wszystkim sprawnym praktykiem. Brak doświadczenia zawodowego i „książkowa” wiedza to… …

    Słownik frazeologiczny

  • 3sukces — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sukcessie {{/stl 8}}{{stl 7}} spełnione zamierzenie, pomyślny wynik jakiegoś przedsięwzięcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}życiowy sukces. Osiągnąć sukcesy. Człowiek sukcesu. Sukces sportowy, artystyczny.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4wyślizgiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyślizgiwaćguję, wyślizgiwaćguje, wyślizgiwaćany {{/stl 8}}– wyślizgać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wyślizgiwaćam, wyślizgiwaća, wyślizgiwaćają, wyślizgiwaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5sukces — 1. Człowiek, mężczyzna, kobieta sukcesu «ktoś, kto osiągnął wysoką pozycję w jakiejś dziedzinie, zwłaszcza publicznej, związanej z wysokimi zarobkami»: Dookoła kolorowe magazyny prezentują model kobiety sukcesu. Zadbanej, o figurze nastolatki,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 6dziecko — 1. Cudowne dziecko «dziecko odznaczające się niezwykłymi, jak na jego wiek, zdolnościami»: (...) był cudownym dzieckiem. (...) Talent rozwinięty bardzo wcześnie – zachowane rysunki ośmioletniego chłopca są nie tylko zdumiewająco dojrzałe, ale… …

    Słownik frazeologiczny

  • 7dno — 1. Beczka, studnia, worek bez dna «o kimś lub o czymś, w co wkłada się dużo pracy, pieniędzy bez widocznego efektu»: Stęknął boleśnie: – Jesteście jak beczka bez dna! A czasy ciężkie. Złoto? Skąd ja mam wziąć dla ciebie złota? J. Dobraczyński,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 8droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …

    Słownik frazeologiczny

  • 9istota — ż IV, CMs. istotaocie; lm D. istotaot 1. «żywy organizm, osoba, stworzenie» Każda żywa istota kiedyś umrze. Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto! (Mickiewicz) ◊ Istota ludzka «człowiek» ◊ Nie ma w pobliżu, nigdzie żywej istoty «nie ma nikogo …

    Słownik języka polskiego

  • 10woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …

    Słownik języka polskiego