część ulicy
11Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …
12Плотницкий, Болеслав — Болеслав Плотницкий Bolesław Płotnicki Дата рождения: 17 июня 1913(1913 06 17) Место рождения: Киев, Российская империя …
13Iluzjon — Киностудия «Иллюзион» Творческое объединение «Иллюзион» Год основания …
14drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… …
15fragment — m IV, D. u, Ms. fragmentncie; lm M. y 1. «wyodrębniona część jakiejś całości; kawałek, wycinek, wyjątek, urywek» Fragment lądu, gór, alei, ulicy. Fragment rozmowy, publikacji, prozy. Fragment rzeźby, pomnika. Fragment życia. Fragmenty… …
16gardziel — ż V, DCMs. gardzielli; lm M. e, D. i 1. → gardło w zn. 1 ∆ Gardziel gaźnika «element gaźnika, w którym następuje rozpylenie paliwa przez rozpylacz» przen. Gardziel jaru, ulicy, wulkanu. 2. techn. «górna cylindryczna część wielkiego pieca z… …
17kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana …
18kostka — ż III, CMs. kostkatce; lm D. kostkatek 1. zdr. od kość (tylko w zn. 1 i 3) a) w zn. 1: Barszcz na kostkach. Ogryzać kostki z kurczaka. b) w zn. 3: Kostki do gry. 2. «wystająca nad stawem skokowym zgrubiała część kości piszczelowej (kostka… …
19oddzielić — dk VIa, oddzielićlę, oddzielićlisz, oddzielićdziel, oddzielićlił, oddzielićlony oddzielać ndk I, oddzielićam, oddzielićasz, oddzielićają, oddzielićaj, oddzielićał, oddzielićany 1. «utworzyć przegrodę, odgrodzić coś od czegoś czymś» Oddzielić… …
20okno — n III, Ms. oknonie; lm D. okien 1. «otwór w ścianie (budynku, pojazdu itp.), w którym osadzona jest oszklona rama, służący do doprowadzania światła, zwykle także umożliwiający wentylację; potocznie niekiedy o szybie wprawionej w ramę okalającą… …
