część

  • 61dzielnica — ż II, DCMs. dzielnicacy; lm D. dzielnicaic 1. «część kraju stanowiąca pewną odrębną całość pod względem etnograficzno geograficznym; region, prowincja» Dzielnica śląska, kujawska, pomorska. 2. «część dużego miasta o określonych, wyróżniających ją …

    Słownik języka polskiego

  • 62elementarny — elementarnyni, elementarnyniejszy 1. «podstawowy, zasadniczy, najprostszy» Elementarne pojęcie. Elementarne wiadomości. Elementarne potrzeby. Wykształcenie elementarne. ∆ Szkoła elementarna «publiczna szkoła początkowa utworzona w XVIII w. przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 63główka — ż III, CMs. główkawce; lm D. główkawek 1. zdr. od głowa (zwykle w zn. 1, 4) Płowe główki dzieci. Główki małych szpaków. Ondulowana główka. ∆ Trupia główka a) «rysunek lub inne wyobrażenie czaszki ludzkiej» b) zool. «Acherontia atropos, duża ćma… …

    Słownik języka polskiego

  • 64grzbiet — m IV, D. u, Ms. grzbietecie; lm M. y 1. «u zwierząt: część tułowia od karku do krzyża (przeciwna do strony brzusznej); u ludzi, potocznie: tylna strona tułowia od barków do pasa; plecy» Klepać konia po grzbiecie. Zginać grzbiet pod ciężarem… …

    Słownik języka polskiego

  • 65iglica — ż II, DCMs. iglicacy; lm D. iglicaic 1. «narzędzie zbliżone kształtem i funkcją do igły, najczęściej drewniane lub metalowe, służące do ręcznego dziania siatki, sieci rybackich itp.; igła sieciarska, kleszczka» 2. «część mechanizmu zamkowego… …

    Słownik języka polskiego

  • 66jądro — n III, Ms. jądrodrze; lm D. jądroder 1. «ziarno znajdujące się w łupinie lub pestce owocu; pestka» Jądro orzechów włoskich. przen. a) «wnętrze, środek czegoś» Któż zbadał puszcz litewskich przepastne krainy, aż do samego środka, do jądra… …

    Słownik języka polskiego

  • 67kwarta — ż IV, CMs. kwartarcie; lm D. kwart 1. «dawna miara ciał płynnych i sypkich równa jednemu litrowi; czwarta część garnca; blaszane naczynie o takiej pojemności» Kwarta blaszana. Kwarta wody. Kwarta orzechów. Pić wino, piwo, wodę kwartami. 2. blm… …

    Słownik języka polskiego

  • 68łuska — ż III, CMs. łuskasce; lm D. łuskasek 1. «cienka płytka kostna lub rogowa albo szeregi zachodzących na siebie płytek pokrywające powierzchnię (lub część powierzchni) ciała różnych zwierząt, spełniające rolę ochronną» Srebrna, złota, połyskliwa… …

    Słownik języka polskiego

  • 69morze — n I; lm D. mórz «część oceanu oddzielona łańcuchem wysp, progiem podmorskim lub rozczłonkowanym lądem; także wielki zamknięty obszar wodny (np. Morze Kaspijskie); potocznie: przeciwieństwo lądów lub całość wód oceanicznych» Błękitne, granatowe,… …

    Słownik języka polskiego

  • 70nie — (pisane rozdzielnie) partykuła przecząca 1. w połączeniu z czasownikami a) «stanowi zaprzeczenie jakiejś czynności lub stanu, które dany czasownik wyraża; w konstrukcjach zdaniowych uwydatnia kontrast, przeciwieństwo, stopień nasilenia danej… …

    Słownik języka polskiego