cretina

  • 21cretín — adj. m., s. m., pl. cretíni; f. sg. cretínã, pl. cretíne …

    Romanian orthography

  • 22cretin — CRETÍN, Ă, cretini, e, adj., s.m. şi f. (Persoană) care suferă de cretinism; imbecil, idiot. ♦ (Om) stupid, absurd. – Din fr. crétin. Trimis de RACAI, 30.09.2003. Sursa: DEX 98  CRETÍN adj., s. v. idiot. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa:… …

    Dicționar Român

  • 23cretino — [dal franco provenz. crétin, propr. cristiano , adoperato prima col senso di povero cristiano, poveraccio , poi con valore spreg.]. ■ agg. [che rivela scarsa intelligenza, anche come allocutivo ingiurioso: comportarsi da cretini ; che risposta… …

    Enciclopedia Italiana

  • 24cretino — pl.m. cretini sing.f. cretina pl.f. cretine …

    Dizionario dei sinonimi e contrari

  • 25cretino — cretino, na adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Área: medicina Que padece cretinismo. 2. Pragmática: insulto. Que es necio y estúpido: una mujer muy cretina. Es un cretino que no se da cuenta de nada y siempre acaba metiendo la pata. 3 …

    Diccionario Salamanca de la Lengua Española