corona di lauro
1lauro — làu·ro s.m. 1. CO alloro: corona di lauro; conquistare il lauro della vittoria 2. TS bot.com. pianta del genere Lauro (Laurus canariensis) le cui foglie, a differenza di quelle dell alloro, non possono essere utilizzate in cucina 3. TS bot.… …
2CORONA — I. CORONA Urbs Daciae mediterranea forsan Palmissa antiqu. Nunc urbs Transylvaniae ad Burciam amnem, Stephanopolis et Brassovia etiam: munita in regiuncul. Burcza; ubi 3. suburbia, quorum unum Bulgari, 2. Hungari, 3. Saxones incolunt. 12. leuc.… …
3lauro — sustantivo masculino 1) (árbol) laurel, dafne. 2) premio*, galardón, recompensa, triunfo, gloria, alabanza, palma, corona, laurel. * * * …
4DUCALIS Corona — utriusqueve generis Ducibus, maioribus minoribusqueve, quorum hi in ditione maioris potestatis sunt, communis, a Regia parum differt. Quippe in utrisqueve lamina aurea, quae caput ambit, pretiosis quoque lapillis distinguitur. Ex ea exeunt flores …
5TONSILIS Corona — plectili vel nexili contradistinguitur; Quas enim ex integris frondibus atque adeo intonsis Veteres nectebant, plectiles vel nexiles dicebantur: Unde apud Plautum, Bacchid. Act. 1. Sc. 1. v. 37. Corona plectilis, et A. Gellium, l. 18. c. 2.… …
6Triple corona del automovilismo argentino — Dodge Cherokee de Turismo Carretera …
7NUPTIALIS Corona — apud Graecox Romanosque frequens olim. Et quidem uterque coronari solebat, Sponsus et Sponsa. Haec enim coronam floream, quam gestaverat, ponetat tum, cum in manus Viri conveniebat, sumebatque miptialem. Martianus Capella in Carmine Hymenaei l. 9 …
8SCHOLA — quid proprie sit, indicat Ausonius Eidyll. 4. ad Nepot. v. 5. Graio Schola nomine dicta est, Iustae laboriferis tribuantur ut otia curis. A Graeco nempe χολὴ, quod otium denotat, nomen invenit. Quia enim secundum Celsum de re Med. l. 1. in Prooem …
9LAURUS — scientiae symbolum, ob non unam rationem; Unde quibusdam arbor ea credita, in qua primi nostri Progenitores peccârunt, vide Fortun. Licet. l. de Gemmis Annularibus c. 25. p. 62. Proin et vaticinii typus habita, quam ob causam vaticinantes Lauro… …
10MYRTUS — arboris nomen, quoe in Euiopae citeriorei caelo, quod a Cerauniis montibus incipit, primum Circeiis, in Elpenoris tumulo, visa tradidtur, Plin. l. 15. c. 29. Fuitque, ubi nunc Roma est, antequam Roma conderetur. Quippe ita traditur: myrteâ… …