continentem

  • 41LANCELOTUS du Voisin — scripsit Historiam Gall. regna Henr. II. et filiorum eius continentem, Tres mundos, etc …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 42LASTUM — vox Saxonica itidem, Angl. a Lathe, portionem Comitatûs maiorem, tres vel plures hundredos continentem, denotans. Auctor Elfredus Rex, quem Hundred et Lestes constituisle, refert Vilh. Thorn apud C. du Fresne in Gloss …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 43LELEGES — Asiae pop. origine Graeci, ita dicti quasi λελεγμεν´οι, eo quod diversis e locis collecti essent, quod Eustathius indicat, et Strabo l. 7. p. 321. l. 9. p. 401. l. 10 p. 572. et l. 14. p. 662. Vide quoque Plin. l. 4. c. 7. Hi primum insulas… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 44LICTOR — dictus a ligando, iuxta illud, Lictor collig at manus: vel a ligand is fascibus, ut vult Festus; vel a limo s. licio, licio enim transverso, quod limum appellabatur, qui magistratib. praeministrabant, cincti erant. Sed primum placet A. Gellio… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 45LONGOBARDI s. LOMBARDI — etiam dicti sunt potissimum in Francia mercatores Itali, qui magno numero eo commercii causâ confluebant, compluribus subinde privilegiis a Regibus usque adeo donati, ut etiam civitatem sibi diligendi, in qua negotia sua ac mercimonia agerent… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 46MANDUBRATIUS — Britannus adolescens; qui Caesaris fidem secutus, ad cum in continentem Galliam venit: Illius pater Immanuentius regnum in Trinobantium civitate obtinuerat, intersecusque erat a Cassivellauno, Caesar l. 5. Belli Gall. c. 20. Ab Orosto dicitur… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 47MARGARITA Valesia — I. MARGARITA Valesia Francisci I. Galliae Regis soror, nupsit primo Carolo, ultimo Alenconii Duci, Connestabilis dignitate a Rege ornatio, qui expeditionis Italicae comes, in reditu, animi maerore, ob captum ad Ticinum Franciscum Lugduni… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 48METRAGYRTA — Graece Μητραγύρτης, Callias vocatur Aristoteli Rhetor. ad Theodect. l. 3. c. 2. Λέγω δ᾿ δ᾿ οἷον, οὐπεὶ τὰ ἐναντία εν τῷ αὐτῷ γένει, τὸ φᾶναι τὸν μὲν πτωχεύοντα ἔυχεςθαι, τὸν δ᾿ ἐυχόμενον πτωχεύειν. ἵτι ἄμφω ἀιτήσεις, τὸ εἰρημένον ἐςτὶ ποιεῖν, Ω῾ς …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 49MURUS Picticus — antiquus ultimusque Imperii Romanilimes. Primo ex cespitibus et stipitibus ab Hadriano factus, per 80000. passuum, quo sic Barbaros a Romanis discluderet, circa. A. C. 117. Vulgo The Picts Wall. Post hunc Antoninus Pius, Britannis per Lollium… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 50NORMANNIA — provincia ampla et valde fertilis Galliae, vulgo Normandie, cum Ductatus titulo, in qua pars Neustriae. Habet a Septentrione et occasu mare Britannicum ab Ortu, Picardiam et Insulam Franciae, a Meridie, Belsiam, Perticensem et Cenomanensem… …

    Hofmann J. Lexicon universale