consonans

  • 1КОНСОНАНТ — [лат. consonans (consonantis)] лингв. согласный звук; неслоговой или неслогообразующий звук. Противоп. СОНАНТ. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. консонант (лат. consonans (consonants)) 1) согласный звук; 2) неслоговой или… …

    Словарь иностранных слов русского языка

  • 2consonant — consonant, ante [ kɔ̃sɔnɑ̃, ɑ̃t ] adj. • v. 1165; lat. consonans, de consonare « résonner ensemble » ♦ Qui produit une consonance; est formé de consonances. Intervalles, accords consonants. Phrases consonantes. ⊗ CONTR. Dissonant. ● consonant,… …

    Encyclopédie Universelle

  • 3Konsonant — Mitlaut * * * Kon|so|nant [kɔnzo nant], der; en, en: Laut, bei dessen Aussprache die Luft im Mund mit der Zunge oder den Lippen gebremst wird: der Konsonant d wird im Deutschen am Ende des Wortes wie t gesprochen. Syn.: Mitlaut. * * *… …

    Universal-Lexikon

  • 4consonant — CONSONÁNT, Ă, consonanţi, te, adj. (muz.: despre acorduri) Care este format din consonanţe (1); armonios. ♦ (Despre cuvinte) Care are o terminaţie asemănătoare cu a altui cuvânt. – Din lat. consonans, tis, fr. consonant. Trimis de Joseph,… …

    Dicționar Român

  • 5Mitlaut — Konsonant * * * Mịt|laut 〈m. 1; Sprachw.〉 Konsonant; → Lexikon der Sprachlehre [urspr. Mitlauter; zu mitlautend, Lehnübersetzung von lat. (littera) consonans „mittönender (Buchstabe)“] * * * Mịt|laut, der; [e]s, e [LÜ von lat. (littera)… …

    Universal-Lexikon

  • 6consonant — I. adjective Etymology: Middle English, from Latin consonant , consonans, present participle of consonare to sound together, agree, from com + sonare to sound more at sound Date: 15th century 1. being in agreement or harmony ; free from elements… …

    New Collegiate Dictionary

  • 7КОНСОНАНТИЗМ — [< лат. consonant (consonantis) согласный звук] лингв. система согласных звуков (фонем (ФОНЕМА)) данного языка. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. консонантизм (лат. consonans (consonant is) согласный звук) система согласных фонем&#8230; …

    Словарь иностранных слов русского языка

  • 8Liquida — Li|qui|da 〈f.; , dae [ dɛ:] od. qui|den; Phon.〉 Laut, bei dem die Zunge die Mitte des Gaumens so berührt, dass die Luft kontinuierlich entweichen kann, z. B. „l“, „r“; Sy Fließlaut, Schmelzlaut, Schwinglaut [lat.; Fem. zu liquidus „flüssig“] * *&#8230; …

    Universal-Lexikon

  • 9consonnant — consonnant, ante (kon so nan, nan t ) adj. 1°   Terme de musique. Qui produit une consonnance ; qui est formé par des consonnances. Intervalle consonnant, celui qui donne une consonnance. Accord consonnant, celui qui ne se compose que de&#8230; …

    Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • 10consonantă — CONSONÁNTĂ, consonante, s.f. (Rar) Consoană. – Din lat. consonans, ntis. Trimis de Joseph, 28.05.2004. Sursa: DEX 98  CONSONÁNTĂ s. v. consoană. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  consonántă s. f. → sonantă Trimis de siveco,&#8230; …

    Dicționar Român