-
1 Сближать
- conciliare; -
2 совмещать
1) ( сочетать) abbinare, combinare2) ( достигать совпадения наложением) far collimare* * *несов. В1) (сочетать с чем-л.) unire vt, conciliare vt, accoppiare vt, abbinare vtему удаётся совмеща́ть работу с учёбой — lui riesce a conciliare il lavoro e lo studio
2) мат. sovrapporre vi•* * *v1) gener. conciliare, cumulare (должность и т.п.), cumulare (работу)2) colloq. mixare (îò àíèë. mix)3) eng. mettere faccia a faccia (друг с другом), abbinare (друг с другом)4) econ. cumulare (должности) -
3 сочетать
combinare, unire* * *сов., несов. В1) ( соединять) combinare vi, coordinare vt; unire vtсочета́ть учёбу с работой — conciliare / unire lo studio con il lavoro
сочета́ть различные методы — combinare i metodi più diversi
сочета́ть в себе — riunire in se; contenere vt
2) уст. ирон. unire vtсочета́ть браком — unire in matrimonio
•* * *v1) gener. associare, assommare, accordare, abbinare, combinare, conciliare, congiugnere, congiungere, unire2) liter. maritare, accoppiare -
4 возбуждать
* * *v1) gener. concitare, destare, fomentare, incitare, infocamento, ingerire, irritare, movere, movimentare, muovere, sommuovere, eccitare, imbizzarrire, stuzzicare, commovere, commuovere, conciliare, dare esca, generare, inuzzolire, mettere, passionare, provocare (чувства), riscaldare l'animo, solleticare, stimolare, suscitare, tirare il mantice, travagliare2) med. promovere, promuovere3) liter. accalorare, accalorire, incalorire, riscaldare, scaldare, (contro) scatenare, accendere, affilare (желание, охоту), agitare, galvanizzare, risvegliare, sollevare, svegliare -
5 возбуждать аппетит
vgener. conciliare l'appetito, confortare l'appetito, eccitare l'appetito, far gola (тж. перен.), mettere appetito, solleticare l'appetito, stuzzicare l'appetito, stuzzicarsi i denti, svegliare l'appetito -
6 вызывать
несов.см. вызвать* * *v1) gener. conciliare, (a q.c.) dare (какое-л. состояние), determinare, disfidare (на поединок, на бой и т.п.), invitare, mettere, producere, produrre, provocare (действие), sfidare, smovere (чувства), smuovere (чувства), sollevare, provocare, recare, attirare, causare, causare (последствия, впечатление и т.п.), chiamar fuori, chiamare, chiamare alla ribalta (актёров, автора), concitare (гнев и т.п.), convocare, creare (последствия и т.п.), dare, destare (какое-л. чувство), eccitare, far gola, far venire, generare, germinare, germogliare, implicare, incutere, ingerire, motivare (íà+A), portare, presentare, scatenare, suscitare2) med. promovere, promuovere3) liter. richiamare, strappare4) sports. invitare (+Ii)5) fin. subire -
7 грядущий
-
8 мирить
riconciliare, rappacificare* * *несов. (сов. помирить, примирить)1) (riap)pacificare vt, riconciliare vtмири́ть враждующих — riconciliare le parti avverse
2) (ri)conciliare vt, far accettareдоброта этого человека мирит с его недостатками — la bontà di quest'uomo fa accettare i suoi difetti
•- мириться* * *vgener. amicare, reconciliare, riconciliare, appaciare, appacificare, rappaciare, rappacificare, rappattumare, riamicare, riappaciare, ripacificare -
9 наводить сон
vgener. acciocchire (íà+A), addormentare (íà+A), allettare il sonno, assopire (íà+A), conciliare il sonno, mettere sonno, sfondare lo stomaco -
10 примирять
* * *v1) gener. riunire (враждебные стороны), accordare, amicare, comporre, conciliare, pacificare, rappaciare, rappacificare, rappattumare, reconciliare, riamicare, riappaciare, riconciliare, ripacificare2) obs. acconciare3) liter. assopire4) fin. accomodare -
11 приобретать
см. приобрести* * *несов.см. приобрести* * *v1) gener. contrarre, rivestire, acquisire, acquistare, conciliare, far roba, pigliare, procacciarsi (+A), procurarsi, riportare2) econ. assumere, comperare3) fin. procacciare, rilevare, comprare -
12 снискать всеобщее расположение
vgener. conciliare l'animo di tuttiUniversale dizionario russo-italiano > снискать всеобщее расположение
-
13 снискивать
-
14 согласовать
1) ( привести в соответствие) conformare, uniformare2) ( скоординировать) coordinare, concordare3) ( получить согласие) ottenere il nullaosta4) concordare* * *сов. - согласова́ть, несов. - согласо́выватьВ1) concordare vt, conciliare vt, concertare vi; coordinare vt ( координировать)согласова́ть план действий — concordare il piano delle azioni
согласова́ть вопрос — concordare la questione
2) грам. concordare vt•* * *v1) gram. accordare2) fin. concordare -
15 согласовывать
см. согласовать* * ** * *v1) gener. (a q.c.) aggiustare (ñ+I), armonizzare, combinare, concertare, patteggiare, reconciliare, accordare, comporre, conciliare, concordare, conformare (ñ +I), coordinare, restare2) fin. riconciliare, aggiustare -
16 соединять вместе
vgener. conciliare -
17 Благоволение
- benevolentia; animus bene affectus; favor; studium; gratia;• приобрести чьё-л. благоволение - alicujus benevolentiam sibi conciliare; probatio; approbatio; confirmatio; assensus; consensus; auctoritas;
• ваше на это благоволение было - tua auctoritate (tuo consensu) hoc factum est;
• знак благоволения - beneficium;
-
18 Брататься
- fraternitatem inter se conciliare; sancire foedus fraternum; -
19 Добывать
- parare; conficere; reportare; conciliare; extricare; parere 3b; assequi;• добывать корм - pabulari;
-
20 Снискать
- capere; excipere (laudes; voluntates hominum); quaerere; acquirere (amicos; plurimum venerationis alicui); assumere (laudem sibi); parare; comparare; colligere; conciliare;
- 1
- 2
См. также в других словарях:
conciliare (1) — {{hw}}{{conciliare (1)}{{/hw}}A v. tr. (io concilio ) 1 Mettere d accordo, in pace: conciliare due avversari; SIN. Accordare, pacificare. 2 Fare venire meno la materia di una controversia | Conciliare una contravvenzione, pagarla immediatamente … Enciclopedia di italiano
conciliare — [dal lat. conciliare, propr. riunire insieme ] (io concìlio, ecc.). ■ v. tr. 1. a. [mettere d accordo, rimettere in pace e sim., due o più persone in contrasto] ▶◀ accordare, pacificare, (non com.) rappaciare, rappacificare, riconciliare.… … Enciclopedia Italiana
conciliare — 1con·ci·lià·re agg. TS eccl. 1a. di un concilio, che si riferisce a un concilio: assemblea conciliare, sessione conciliare | per anton., del Concilio Vaticano II (1962 65): decisioni conciliari sulla riforma della Chiesa 1b. che partecipa a un… … Dizionario italiano
conciliare — conciliare1 pl.m. e f. conciliari … Dizionario dei sinonimi e contrari
conciliare — (vb.) delectare … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
conciliare — A v. tr. 1. mettere d accordo, accordare, amicare, pacificare, appaciare (lett.), calmare, rappacificare, rabbonire, riavvicinare □ accomodare, moderare, mediare, aggiustare, comporre, contemperare CONTR. mettere in lite, creare discordia,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
pacem conciliare — index mediate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
concilier — [ kɔ̃silje ] v. tr. <conjug. : 7> • 1549; lat. conciliare « assembler » 1 ♦ Littér. ou dr. Mettre d accord, amener à s entendre (des personnes divisées d opinion, d intérêt). ⇒ accorder, fam. raccommoder, réconcilier. Concilier les parties… … Encyclopédie Universelle
conciliar — I (Derivado culto del lat. concilium, reunión.) ► adjetivo 1 RELIGIÓN De los concilios: ■ textos conciliares. ► sustantivo masculino 2 RELIGIÓN Persona que asiste a un concilio. II (Del lat. conciliare, unir, asociar.) ► verbo transitivo/… … Enciclopedia Universal
konziliant — sympathisch; umgänglich; nett; liebenswürdig; lieb; ansprechend; reizend * * * kon|zi|li|ant [kɔnts̮i li̯ant] <Adj.> (bildungsspr.): zum Entgegenkommen, zu Zugeständnissen bereit; umgänglich: ein sehr konzilianter Vorgesetzter. Syn … Universal-Lexikon
réconcilier — [ rekɔ̃silje ] v. tr. <conjug. : 7> • v. 1170; lat. reconciliare « remettre en état; rétablir; réconcilier », de conciliare 1 ♦ Liturg. cathol. Réunir (une personne) à l Église. Réconcilier un hérétique. Bénir de nouveau (un lieu saint)… … Encyclopédie Universelle