concēdo

  • 81CRISTA — I. CRISTA apud Virgilium, l. 9. Aen. v. 732. ubide Turno, tremunt in vertice cristae Sanguineae ornatus galeae est, qui illam admirabilem reddit, ut loquitur Etymologicum, Τὸ περιςςεϋον τῆς περικεφαλαίας ἀνάςτημα χάριν κόσμου καὶ καταπλήξεως.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 82NICOCLES — I. NICOCLES Phocioni amicorum fidelissimus, qui cum Phocionem oraret, ut sineeer se priore locô pharmacum bibere, rem sane, inquit Phocion, ô Nicocles petis a me gravem et molestam: Verum tamen, quoniam in nulla unquam alia tibi, dum vixi, non… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 83PROTELEA — Graece Προτέλεια, quia eadem Diana ac Iuno, tum Iunonis eratsacrum, tum festum Dianae. Ac Iunonis sacrum sic dictum antenuptias fiebat, quô Sponsus Sponsaque fel abiciebant retro altare: nomen, ei quod Iunoni τῇ τελεία, i. e. Pronubae dicatum… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 84SPONSIONIS — in Foro, faciendae olim ratio, apud Romanos, huiusmodi fuit: Petitor, ubi eum, unde petebatur, aut intentionem aut rationem intentionis suae inficiantem, audivit, eum Sponsione sacramenti provocavit, Ni ita esset; quâ factâ Reus petitorem… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 85concedersi — con·cè·der·si v.pronom.tr. e intr. (io mi concèdo) FO 1. v.pronom.tr., darsi, permettersi, accordarsi: concedersi un po di riposo, un po di tempo per riflettere Sinonimi: consentirsi, permettersi. 2a. v.pronom.intr., acconsentire ad avere… …

    Dizionario italiano

  • 86epitrope — e·pì·tro·pe s.f. 1. TS ret. figura retorica per cui l oratore sicuro dei suoi argomenti si rimette al giudizio del magistrato 2. TS eccl. nella Chiesa greco ortodossa, raccolta di decisioni su problemi spirituali o materiali {{line}} {{/line}}… …

    Dizionario italiano

  • 87epitropo — e·pì·tro·po s.m. TS stor. nell antica Grecia: funzionario pubblico, spec. fornitore dell esercito {{line}} {{/line}} DATA: 1834. ETIMO: dal gr. epítropos, der. di epitrépō concedo …

    Dizionario italiano

  • 88riposata — ri·po·sà·ta s.f. CO il riposarsi; pausa, riposo spec. di breve durata: mi concedo una riposata di mezz ora {{line}} {{/line}} DATA: 1Є metà XIII sec …

    Dizionario italiano

  • 89soprare — so·prà·re v.tr. (io sópro) OB LE far risultare impari o inadeguato: da questo passo vinto mi concedo | più che già mai da punto di suo tema | soprato fosse comico o tragedo (Dante) {{line}} {{/line}} DATA: av. 1321. ETIMO: dal provenz. ant.… …

    Dizionario italiano

  • 90concedere — {{hw}}{{concedere}}{{/hw}}A v. tr.  (pass. rem. io concessi  o concedei  o concedetti , tu concedesti ; part. pass. concesso , raro conceduto ) 1 Dare, largire, permettere spec. con degnazione indulgente: concedere grazia; concedere favori |… …

    Enciclopedia di italiano