cnota
21chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika …
22uciśniony — iron. Uciśniona niewinność, cnota «o kimś rzekomo niewinnym, cnotliwym, komu stała się krzywda (w jego mniemaniu niezasłużona)»: Mary Pickford podobała mu się nie więcej niż innym chłopcom, którym podobać musiała się jako typowa pensjonarka i… …
23autarkia — ż I, DCMs. autarkiakii, blm 1. ekon. «samowystarczalność gospodarcza narodu, państwa lub grupy państw; także polityka zmierzająca do osiągnięcia samowystarczalności gospodarczej; autarkizm» 2. filoz. «pogląd stoików, według którego cnota sama… …
24chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …
25cnotka — ż III, CMs. cnotkatce; lm D. cnotkatek 1. iron. «rzekoma, pozorna, nieprawdziwa cnota» Demaskował drobnomieszczańską cnotkę. 2. pot. żart. «o osobie cnotliwej lub udającej cnotliwą» …
26krytyka — ż III, CMs. krytykayce; lm D. krytykayk 1. «analiza i ocena wartości czegoś z określonego punktu widzenia, ocena ujemna; krytykowanie, ganienie» Krytyka obiektywna, subiektywna, twórcza. Ostra, śmiała krytyka. Wystąpić z krytyką. Poddać coś… …
27prawdziwy — prawdziwywi, prawdziwywszy 1. «zgodny z rzeczywistością, nie zmyślony, nie urojony, nie udany, nie sfałszowany; realny, rzeczywisty, autentyczny, naturalny» Prawdziwy jedwab. Prawdziwa perła. Prawdziwa miłość, przyjaźń. Prawdziwa opowieść. Ukazać …
28stoicyzm — m IV, D. u, Ms. stoicyzmzmie, blm 1. «doktryna filozoficzna starożytnej szkoły stoików, założonej przez Zenona z Kition, zajmująca się głównie etyką, według której najwyższą cnotą i warunkiem szczęścia jest życie zgodne z rozumem i opanowanie… …
29uciśniony — uciśnionynieni «gnębiony, skrzywdzony» Naród, lud uciśniony. ◊ iron. żart. Uciśniona niewinność, cnota «ktoś rzekomo cnotliwy, niewinny, komu się stała krzywda (w jego mniemaniu niezasłużona)» uciśniony, uciśniona w użyciu rzecz., często iron.… …
30wcielony — wcielonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wcielić (p.) wcielony w użyciu przym. «będący uosobieniem czegoś; istny, prawdziwy, rzeczywisty» Wcielony geniusz. Wcielona cnota. Wcielone bohaterstwo. ◊ Diabeł, szatan wcielony «o kimś złym,… …
