ciosy

  • 11ekscesywny — ∆ biol. Narządy ekscesywne «narządy wielkich wymiarów w stosunku do całości organizmu (np. ciosy mamuta)» ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 12inkasować — ndk IV, inkasowaćsuję, inkasowaćsujesz, inkasowaćsuj, inkasowaćował, inkasowaćowany 1. «pobierać należności» Inkasować pieniądze. 2. środ. «w boksie: otrzymywać ciosy» ‹niem. z wł.› …

    Słownik języka polskiego

  • 13karate — n ndm «dyscyplina sportowa wywodząca się z japońskiej sztuki samoobrony, polegająca na zadawaniu ciosów zewnętrznym kantem dłoni» Ciosy karate. Ćwiczyć, uprawiać karate. ‹jap.› …

    Słownik języka polskiego

  • 14kontrować — ndk IV, kontrowaćruję, kontrowaćrujesz, kontrowaćruj, kontrowaćował, kontrowaćowany 1. karc. «w brydżu: zobowiązać się do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej» 2. sport. «w boksie: zadawać kontry, odpowiadać ciosami na ciosy… …

    Słownik języka polskiego

  • 15odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …

    Słownik języka polskiego

  • 16odeprzeć — dk XI, odeprzećprę, odeprzećprzesz, odeprzećprzyj, odparł, odparty odpierać ndk I, odeprzećam, odeprzećasz, odeprzećają, odeprzećaj, odeprzećał, odeprzećany 1. «siłą zmusić do odwrotu, do cofnięcia się, do odstąpienia od czegoś; odepchnąć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 17parować — I ndk IV, parowaćruję, parowaćrujesz, parowaćruj, parowaćował, parowaćowany 1. «o cieczach: zamieniać się w parę, przechodzić ze stanu ciekłego lub stałego w stan lotny, gazowy, ulatniać się w postaci pary» Woda, benzyna paruje. 2. «o powierzchni …

    Słownik języka polskiego

  • 18pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek …

    Słownik języka polskiego

  • 19półdystans — m IV, D. u, Ms. półdystanssie zwykle blm, sport. «w boksie: odległość między walczącymi, z której pięściarz może zadawać ciosy bez konieczności zbliżania się do przeciwnika» …

    Słownik języka polskiego

  • 20raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś …

    Słownik języka polskiego