ciemna

  • 101głąb — I m IV, D. a, Ms. głąbbie; lm M. y 1. B.=M. a. D. «krótka, gruba łodyga roślin kapustnych» Głąb kapuściany, kalafiorowy. Głąb kapusty, kalafiora. Jeść głąb a. głąba. □ Wyrósł jak dąb, a głupi jak głąb. 2. B.=D.; lm D. ów, B.=M. (także B.=D. tylko …

    Słownik języka polskiego

  • 102gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… …

    Słownik języka polskiego

  • 103grzyweczka — ż III, CMs. grzyweczkaczce; lm D. grzyweczkaczek zdr. od grzywka Jasna, ciemna grzyweczka. Podciąć dziecku grzyweczkę …

    Słownik języka polskiego

  • 104irbis — m IV, DB. a, Ms. irbissie; lm M. y zool. «Felis uncia, wysokogórski drapieżny ssak z rodziny kotów, o sierści białej na stronie brzusznej, na stronie grzbietowej białawoszarej z żółtym nalotem, upstrzonej ciemniejszymi plamami, z ciemną pręgą… …

    Słownik języka polskiego

  • 105karnacja — ż I, DCMs. karnacjacji; lm D. karnacjacji (karnacjacyj) 1. «koloryt skóry ludzkiej, cera» Jasna, ciemna, delikatna karnacja. Twarz, cera o jasnej karnacji. 2. szt. «w dziele malarskim: oddanie kolorytu ciała ludzkiego za pomocą farb» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 106kłębiasty — przym. od kłąb (zwykle w zn. 1) Kłębiasty dym. ∆ meteor. Chmura kłębiasta «oddzielna, gruba biała chmura o podstawie prawie poziomej a górnej powierzchni w kształcie wież lub kopuł; składa się głównie z kropelek wody, często daje obfite,… …

    Słownik języka polskiego

  • 107kołtunka — ż III, CMs. kołtunkance; lm D. kołtunkanek pogard. «kobieta zacofana, ciemna, ograniczona» …

    Słownik języka polskiego

  • 108lakier — m IV, D. u, Ms. lakiererze; lm M. y «roztwór substancji błonotwórczej w rozpuszczalnikach i rozcieńczalnikach, używany do pokrywania powierzchni przedmiotów w celach ochronnych i dekoracyjnych» Lakier bezbarwny, kolorowy, perłowy, błyszczący,… …

    Słownik języka polskiego

  • 109masa — ż IV, CMs. masasie; lm D. mas 1. «bezkształtna substancja ciastowata lub papkowata, gęsta lub półpłynna mieszanina czegoś; także substancja stała skrzepnięta, zbita» Galaretowata, śluzowata masa. Masa kakaowa, mleczna, orzechowa. Masa asfaltowa,… …

    Słownik języka polskiego

  • 110mątwa — ż IV, CMs. mątwawie; lm D. mątw zool. «Sepia, głowonóg z rzędu dziesięciornic, żyjący w ciepłych morzach; podrażniony wytryskuje z gruczołu czarną wydzielinę, tworząc ciemną zasłonę; poławiany ze względu na jadalne mięso i barwnik (sepię) zawarty …

    Słownik języka polskiego