ciała

  • 81posuwisty — 1. «polegający na posuwaniu się dużymi krokami, ale powoli i płynnie» Posuwisty chód. Posuwisty taniec. 2. techn. «posuwający się, służący do posuwania czegoś; posuwowy» ∆ Ruch posuwisty «ruch ciała sztywnego, przy którym tory wszystkich punktów… …

    Słownik języka polskiego

  • 82promieniotwórczy — chem. fiz. «związany ze zjawiskiem samorzutnej emisji promieni korpuskularnych oraz elektromagnetycznych z jąder atomów niektórych pierwiastków; radioaktywny» ∆ Pierwiastki, ciała, substancje promieniotwórcze «pierwiastki, ciała, substancje… …

    Słownik języka polskiego

  • 83przerost — m IV, D. u, Ms. przerostoście; lm M. y 1. «rozszerzenie, rozrośnięcie się czegoś do nadmiernie wielkich rozmiarów; wybujałość, nadmiar» Przerosty administracyjne. Przerost ambicji. Przerost fantazji, wyobraźni. Przerost uczuciowości. 2. leśn.… …

    Słownik języka polskiego

  • 84przerzut — m IV, D. u, Ms. przerzutucie; lm M. y 1. «przewiezienie, przetransportowanie kogoś lub czegoś w inne miejsce, z jednego punktu do innego; także dostarczenie kogoś, czegoś, zwłaszcza nielegalnie, do innego kraju» Przerzut ludzi, wojska. Przerzut… …

    Słownik języka polskiego

  • 85prześwietlać — ndk I, prześwietlaćam, prześwietlaćasz, prześwietlaćają, prześwietlaćaj, prześwietlaćał, prześwietlaćany prześwietlić dk VIa, prześwietlaćlę, prześwietlaćlisz, prześwietlaćświetl, prześwietlaćlił, prześwietlaćlony 1. «przejmować światłem na… …

    Słownik języka polskiego

  • 86przyczepność — ż V, DCMs. przyczepnośćści, blm 1. «zdolność przylegania cząstek ciała stałego lub cieczy do powierzchni innego ciała stałego; przyleganie» Przyczepność kleju. Dobra przyczepność tynku do podłoża. 2. techn. «zjawisko przenoszenia sił między… …

    Słownik języka polskiego

  • 87przyspieszenie — n I 1. rzecz. od przyspieszyć Przyspieszenie produkcji. 2. lm D. przyspieszenieeń fiz. «przyrost prędkości w jednostce czasu» Jednostka przyspieszenia. Pomiary przyspieszeń. ∆ Przyspieszenie grawitacyjne «przyspieszenie ciał swobodnie opadających …

    Słownik języka polskiego

  • 88rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… …

    Słownik języka polskiego

  • 89roztwór — m IV, D. roztwórtworu, Ms. roztwórtworze; lm M. roztwórtwory «ciało stałe rozpuszczone w cieczy lub ciecz rozprowadzona inną cieczą; w chemii: jednorodna mieszanina dwóch lub więcej substancji tworząca jedną fazę, występująca w różnych stanach… …

    Słownik języka polskiego

  • 90róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… …

    Słownik języka polskiego