ciała

  • 41część — 1. Lwia część (czegoś) «znaczna, główna część (czegoś)»: (...) program muzyczny, który jak wiadomo stanowi lwią część programu, opracowany jest w tym sezonie bardzo atrakcyjnie, przede wszystkim z punktu widzenia posłannictwa radia w szerzeniu… …

    Słownik frazeologiczny

  • 42ablucja — ż I, DCMs. ablucjacji; lm D. ablucjacji (ablucjacyj) 1. rel. «rzeczywiste lub symboliczne obrzędowe obmycie ciała, części ciała lub przedmiotów kultu» 2. żart. «mycie się» Poranne ablucje. Dokonywać ablucji. ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 43bezwładność — ż V, DCMs. bezwładnośćści, blm 1. «niezdolność poruszania się, utrata władzy w członkach; brak siły, bezwład» Bezwładność nóg, ciała. Bezwładność po długim omdleniu. 2. fiz. «zdolność ciała do zachowania swego stanu ruchu w przypadku równoważenia …

    Słownik języka polskiego

  • 44brzuchonóg — m III, DB. brzuchonógnoga, N. brzuchonógnogiem; lm M. brzuchonógnogi zool. brzuchonogi «Gastropoda, gromada mięczaków o muszli zwykle spiralnie zwiniętej, asymetrycznej budowie ciała składającego się z głowy, worka trzewiowego i dobrze… …

    Słownik języka polskiego

  • 45celoma — ż IV, CMs. celomamie; lm D. celomaom anat. «wtórna jama ciała tworząca się w mezodermie zarodków człowieka i wielu zwierząt, będąca zaczątkiem jam określonych narządów ciała (np. jam osierdzia, otrzewnej, opłucnej)» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 46chirurgia — ż I, DCMs. chirurgiagii, blm 1. «dział medycyny, w którym podstawowym sposobem leczenia jest zabieg operacyjny» Chirurgia ogólna. Chirurgia serca, naczyń krwionośnych. Studiować chirurgię. ∆ Chirurgia kosmetyczna «chirurgia zajmująca się… …

    Słownik języka polskiego

  • 47ciężkość — ż V, DCMs. ciężkośćści, blm 1. «właściwość wszelkich ciał polegająca na przyciąganiu ich przez Ziemię; ciążenie; ciężar, waga czegoś» Jabłka odrywały się z drzewa na skutek swej ciężkości. Mimo swej ciężkości poruszał się lekko i zgrabnie. ∆ fiz …

    Słownik języka polskiego

  • 48dodatni — «mający wartość, nadający komuś lub czemuś wartość, świadczący o czyjejś wartości; korzystny, pozytywny» Dodatnia cecha. Dodatnie strony czegoś. Dodatni wynik badań. ∆ biol. Tropizm dodatni «wygięcie, zwrot łodygi, liści, korzenia rośliny lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 49emisyjny — przym. od emisja a) w zn. 1: Bank emisyjny. ∆ Kurs emisyjny «cena papierów wartościowych oznaczona przy wypuszczaniu ich na rynek» b) w zn. 2: Niezgodność emisyjna trzech głosów. c) w zn. 4: Zdolność emisyjna danego ciała. ∆ Widmo emisyjne «widmo …

    Słownik języka polskiego

  • 50fistuła — ż IV, CMs. fistułaule; lm D. fistułauł 1. med. «owrzodzenie w postaci kanału łączącego różne jamy ciała z powierzchnią; może być pourazowe, wrodzone lub powstaje w procesie ropnym w głęboko położonym obszarze ciała; przetoka» 2. muz. «jedna z… …

    Słownik języka polskiego