ciążyć
1ciążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ciążyćżę, ciążyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być odczuwanym jako męczący ciężar; przygniatać, męczyć kogoś swoim ciężarem; zamykać się, opadać pod własnym ciężarem : {{/stl …
2ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… …
3ciążyć — Coś ciąży komuś kamieniem (na sercu, na duszy), jak kamień zob. kamień 4. Coś ciąży komuś na sumieniu zob. sumienie 2. Coś ciąży komuś ołowiem zob. ołów 1. Oczy, powieki komuś ciążą zob. oko 40 …
4Ą — (minuscule: ą) is a letter in the Polish, Kashubian, Lithuanian, Creek, Navajo, Western Apache, Chiricahua, Mescalero, Gwich in, Tutchone, and Elfdalian alphabets. It is formed from the letter a and an ogonek and usually denotes a nasal a sound.… …
5sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… …
6ciążenie — n I rzecz. od ciążyć ∆ fiz. Ciążenie powszechne → grawitacja ∆ Prawo ciążenia Newtona «zasada dotycząca przyciągania się cząstek materii we Wszechświecie; prawo grawitacji» …
7ciężyć — ndk VIb, ciężyćżę, ciężyćżysz, cięż, ciężyćżył → ciążyć …
8gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… …
9grawitować — ndk IV, grawitowaćtuję, grawitowaćtujesz, grawitowaćtuj, grawitowaćował fiz. «podlegać prawu ciążenia powszechnego, ciążyć ku pewnemu punktowi wskutek siły przyciągania» przen. «skłaniać się ku czemuś» Poeta grawitujący ku klasycyzmowi. ‹z łac.› …
10ugniatać — ndk I, ugniataćam, ugniataćasz, ugniataćają, ugniataćaj, ugniataćał, ugniataćany 1. forma ndk czas. ugnieść (p.) 2. «o czymś ciężkim, zbyt małym, za ciasnym: ciążyć, wywierać ucisk, sprawiać ból; uwierać, uciskać, cisnąć, dolegać; gnieść» Karabin …
- 1
- 2