chybiony

  • 1chybiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który nie przyniósł oczekiwanych wyników, zamierzonego skutku; nietrafny, nieudany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chybione posunięcie, pomysł, krok. Chybiona decyzja. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2chybić — dk VIa, chybićbię, chybićbisz, chyb, chybićbił, chybićbiony chybiać ndk I, chybićam, chybićasz, chybićają, chybićaj, chybićał, chybićany «nie trafić do zamierzonego celu» Broń w jego ręku nigdy nie chybia. Strzelił do niego, ale chybił. Chybiony… …

    Słownik języka polskiego

  • 3niefortunny — niefortunnyni «nie mający szczęścia, nieszczęśliwy, pechowy; niepomyślny, nieudany, chybiony» Niefortunny los. Niefortunny gracz. Niefortunni zawodnicy. Niefortunny obrót sprawy. Niefortunna wyprawa. Niefortunny pomysł …

    Słownik języka polskiego

  • 4nietrafny — 1. «taki, który nie trafił do celu; niecelny, chybiony» Nietrafny strzał. Nietrafny cios. 2. «wybrany nieodpowiednio, nie trafiający w istotę rzeczy, nie przekonywający, niewłaściwy» Nietrafna ocena. Nietrafny wybór …

    Słownik języka polskiego

  • 5nieudany — nieudanyni «taki, który się nie udał, zawiódł czyjeś oczekiwania; niefortunny, chybiony» Nieudany urlop. Nieudane próby. Nieudane dziecko …

    Słownik języka polskiego

  • 6niezręczny — niezręcznyni «nie odznaczający się zręcznością; niezgrabny, niezdarny» Niezręczny człowiek. Niezręczny w ruchach, w tańcu. przen. «niewłaściwy, niestosowny, nieudany, chybiony; kłopotliwy, żenujący» Niezręczny dowcip. Niezręczna sytuacja …

    Słownik języka polskiego

  • 7poroniony — imiesł. bierny czas. poronić (p.) poroniony w użyciu przym. «nieudany, niefortunny, chybiony» Poroniony pomysł …

    Słownik języka polskiego

  • 8pudło — I n III, Ms. pudłodle; lm D. pudłodeł 1. «bardzo duże pudełko» Pudło tekturowe, blaszane, z dykty. Pudło na kapelusze, na tort. Rozpakować pudło. ∆ muz. Pudło rezonansowe «drewniana część składowa wielu instrumentów, wzmacniająca dźwięk;… …

    Słownik języka polskiego

  • 9strzał — m IV, D. u, Ms. strzałale; lm M. y 1. «wyrzucenie pocisku z broni palnej (także strzały z łuku, kuszy itp.); wydostanie się, wylecenie pocisku z broni palnej; huk temu towarzyszący» Strzał armatni, artyleryjski, rewolwerowy. Celny, chybiony,… …

    Słownik języka polskiego

  • 10niecelny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który nie trafił w cel; chybiony; o broni: nietrafiający w cel, niedokładny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niecelny strzał, pocisk. Niecelne uderzenie.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień