chrypa

  • 1chrypa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. chrypapie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaburzenia brzmienia głosu polegające na braku dźwięczności, na matowości i szorstkości; najczęściej będące objawem chorób …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2chrypa — ż IV, CMs. chrypapie; lm D. chryp «zaburzenia w brzmieniu głosu ludzkiego, wywołane najczęściej zmianami czynnościowymi lub organicznymi krtani; głos niski, matowy, bezdźwięczny, chrypiący» Mieć chrypę. Nie móc mówić z powodu chrypy. Leczyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 3chrypka — ż III, CMs. chrypkapce; lm D. chrypkapek «lekka chrypa» Wieczna, chroniczna chrypka. Dostać chrypki. Chrypka męczy kogoś, dokucza komuś …

    Słownik języka polskiego

  • 4chrypliwy — «spowodowany chrypą; ochrypły» Chrypliwy głos, kaszel …

    Słownik języka polskiego

  • 5chrypieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, chrypiećpię, chrypiećpi, chrypiećpiał, chrypiećpieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić z chrypą, chrypką w głosie; także: mieć chrypkę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chrypieć do… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6chrypka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. chrypkapce; lm D. chrypkapek {{/stl 8}}{{stl 7}} nieznaczna chrypa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć chrypkę. Mówić, śpiewać z chrypką. Chrypka przeszła komuś. Coś jest dobre na chrypkę. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień