chromophil
41χρωμόφιλος — η, ο, Ν βιολ. (για κύτταρα και ιστούς) αυτός που χρωματίζεται εύκολα, δεκτικός χρωματισμού. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. chromophil (< χρώμα + φίλος)] …
42chromatophil — chro•mat•o•phil [[t]krəˈmæt ə fɪl[/t]] adj. n. lab chromophil …
43chromo- — or chromato aff. a combining form meaning “color,”“pigment” (chromophil) or, by extension, “chromosome” (chromonema) • Etymology: < Gk, comb. form ofchrômacolor …
44chromatolysis — [krō΄mətäl′ə sis] n. pl. chromatolyses [krō΄mə tual′əsēz΄] [ CHROMATO + LYSIS] Med. the disappearance of certain chromophil granules from nerve cells chromatolytic [krō mat΄ə lit′ik] adj …
Страницы
