chodzić w

  • 51iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 52włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć …

    Słownik języka polskiego

  • 53nosić — ndk VIa, noszę, nosićsisz, noś, nosićsił, noszony 1. «trzymając coś w rękach, na plecach lub w inny sposób, chodzić z tym (długo lub wielokrotnie); dźwigać» Nosić bagaże, paczki, skrzynie, toboły, walizki, ciężary. Nosić coś na plecach, na… …

    Słownik języka polskiego

  • 54Grammatical aspect — In linguistics, the grammatical aspect of a verb defines the temporal flow (or lack thereof) in the described event or state. For example, in English the difference between I swim and I am swimming is a difference of aspect.Aspect, as discussed… …

    Wikipedia

  • 55droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …

    Słownik frazeologiczny

  • 56koło — I. 1. Błędne koło «niekorzystne sytuacje wynikające jedne z drugich, prowadzące do punktu wyjścia, stwarzające sytuację beznadziejną, bez wyjścia»: Toteż dzieci trudne znajdują się często w błędnym kole potępienia i nieufności, wzmagających ich… …

    Słownik frazeologiczny

  • 57noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …

    Słownik frazeologiczny

  • 58deptać — ndk IX, deptaćpczę (deptaćpcę), deptaćpczesz (deptaćpcesz), depcz, deptaćał, deptaćany 1. «stąpając przygniatać, cisnąć nogami; następować na coś, przydeptywać» Deptać kwiaty, trawnik a. po kwiatach, po trawniku. Deptać komu po nogach, odciskach …

    Słownik języka polskiego

  • 59kwesta — ż IV, CMs. kweście; lm D. kwest «zbieranie datków pieniężnych (dawniej również w naturze) na cele publiczne, dobroczynne; także datki zebrane w ten sposób» Kwesta uliczna. Przeprowadzić kwestę. ∆ Chodzić po kweście «kwestować, zbierać datki» ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 60łazić — ndk VIa, łażę, łazićzisz, łaź, łazićził 1. «chodzić wolno, ciężko, niezgrabnie, wlec się; czasem potocznie z odcieniem pospolitości: chodzić» Łaził z kąta w kąt. ◊ posp. Łazić za kimś, za czymś «starać się o czyjeś względy; zabiegać o coś» 2.… …

    Słownik języka polskiego