chodzić w

  • 111palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… …

    Słownik języka polskiego

  • 112pięta — ż IV, CMs. pięcie; lm D. pięt 1. «tylna część stopy» Gołe pięty. Dudnić bosymi piętami. Przysiąść na piętach. Odwrócić się, wykręcić się, zakręcić się na pięcie. ◊ Pięta achillesowa, pięta Achillesa «czyjaś słaba strona, dziedzina, w której ktoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 113powrót — m IV, D. powrótrotu, Ms. powrótrocie; lm M. powrótroty 1. «przybycie, przybywanie do miejsca, w którym się przedtem było, przebywało jakiś czas; przybycie skądś do domu» Powrót do domu, do kraju, do szkoły. Dzieci czekały na powrót rodziców.… …

    Słownik języka polskiego

  • 114przyboś — (zwłaszcza w połączeniu: Na przyboś) ∆ Chodzić na przyboś «chodzić w butach włożonych na bosą stopę» ∆ Włożyć buty, sandały itp. na przyboś «włożyć buty, sandały itp. na bosą stopę» …

    Słownik języka polskiego

  • 115raczek — m III, DB. raczekczka, N. raczekczkiem; lm M. raczekczki «mały rak; mały skorupiak, przeważnie planktonowy» ◊ pot. Chodzić raczkiem, rzadziej: na raczkach «chodzić na czworakach, raczkować» ◊ Spiec raczka «dostać silnych rumieńców; zaczerwienić… …

    Słownik języka polskiego

  • 116raczkować — ndk IV, raczkowaćkuję, raczkowaćkujesz, raczkowaćkuj, raczkowaćował «o małych dzieciach: chodzić na czworakach, chodzić raczkiem» Synek zaczyna raczkować. przen. «rozpoczynać jakąś czynność, działalność, być początkującym w jakiejś dziedzinie»… …

    Słownik języka polskiego

  • 117sen — m IV, D. snu, Ms. śnie; lm M. sny 1. «stan fizjologiczny, umożliwiający organizmowi wypoczynek i odbudowę sprawności roboczej wszystkich narządów, polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, zniesieniu aktywności ruchowej, zwolnieniu czynności …

    Słownik języka polskiego

  • 118senny — sennynni 1. «taki, któremu chce się spać; będący wyrazem, objawem chęci, potrzeby snu; śpiący» Senne dziecko. Senny głos, wzrok. Senne oczy, ruchy. Senne odrętwienie, znużenie. Być, czuć się sennym. ◊ Chodzić, poruszać się, pracować jak senna… …

    Słownik języka polskiego

  • 119siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… …

    Słownik języka polskiego

  • 120sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… …

    Słownik języka polskiego