chodzić w

  • 101głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …

    Słownik języka polskiego

  • 102kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …

    Słownik języka polskiego

  • 103kij — m I, D. a; lm M. e, D. ów 1. «prosty drąg drewniany; łodyga, patyk, laska» Kij gruby, ostrugany, sękaty. Kij bambusowy, trzcinowy, wiklinowy. Kij dziadowski, podróżny, żebraczy. Szczotka na kiju. Bić, obić, uderzyć, walnąć, zdzielić kijem; dostać …

    Słownik języka polskiego

  • 104kijek — m III, D. kijka, N. kijkiem; lm M. kijki «mały kij; drążek, pałeczka, laseczka» Strugać kijek. ∆ sport. Kijki narciarskie «długie pręty aluminiowe, bambusowe, leszczynowe lub z tworzyw sztucznych z uchwytem u góry i krążkiem z metalu, plastyku… …

    Słownik języka polskiego

  • 105kolęda — ż IV, CMs. kolędaędzie; lm D. kolędaęd 1. «pieśń religijna o tematyce związanej z narodzeniem Chrystusa, śpiewana w okresie świąt Bożego Narodzenia» Zbiór kolęd. 2. «obrzęd ludowy związany z okresem świąt Bożego Narodzenia: obchodzenie domów,… …

    Słownik języka polskiego

  • 106kominek — m III, D. komineknka, N. komineknkiem; lm M. komineknki 1. «mały komin na dachu budynku, lokomotywy itp.» 2. «otwarte palenisko w ścianie przy podłodze, często w dekoracyjnym obramowaniu architektoniczno rzeźbiarskim, służące, zwłaszcza dawniej,… …

    Słownik języka polskiego

  • 107kratka — ż III, CMs. kratkatce; lm D. kratkatek 1. «niewielka, mała krata (drewniana lub metalowa)» Balustrada z kratkami. Po kratkach pięły się róże. ∆ techn. Kratka wentylacyjna «ażurowa osłona otworu wentylacyjnego» ◊ Dostać się, pójść za kratki; być… …

    Słownik języka polskiego

  • 108marek — m III, D. marekrka, N. marekrkiem; lm M. marekrki 1. bot. «Sium, roślina z rodziny baldaszkowatych, o liściach pierzastych i bulwiastych korzeniach, rośnie dziko na bagnach, niekiedy uprawiana ze względu na jadalne korzenie» 2. B.=D.; lm DB.… …

    Słownik języka polskiego

  • 109miasto — n III, Ms. mieście; lm D. miast 1. «duży obszar intensywnie i planowo zabudowany, podlegający odrębnej administracji, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze» Miasto stołeczne, prowincjonalne. Miasto fabryczne, handlowe, portowe …

    Słownik języka polskiego

  • 110owca — ż II, DCMs. owcacy; lm D. owiec «Ovis, ssak z rodziny pustorożców, występujący w kilku gatunkach, liczne rasy i typy użytkowe chowane i hodowane ze względu na skórę, wełnę, mięso i mleko» Owca dzika, domowa, fryzyjska, karakułowa, górska, stepowa …

    Słownik języka polskiego