chaos (pierwotny)

  • 1chaos — m IV, D. u, Ms. chaossie, blm 1. «stan całkowitego bezładu, zamieszania, rozprzężenia; zamęt» Wojenny chaos. Chaos bitwy. Chaos w głowie. Chaos barw, głosów, uczuć, pojęć, poglądów. Chaos panuje gdzieś, powstaje w kimś, ogarnia kogoś, coś. 2.… …

    Słownik języka polskiego