celeres

  • 101BATHYLLUS — ad olescens Samius ab Anacronte dilectus. Horat. Epod. Od. 14. v. 9. Non aliter Samiô dicunt arsisse Bathyllô Anacreonta Teium. Item Pantominus. Patriâ Alexandrinus, Maecenatis delitium. Iuvenal. Sat. 6. v. 63. Molli saltante Bathyllô. Persius,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 102BIGA — Lunae sacra, sicut quadriga Soli. Seneca Agamemn. Actu 4. v. 817. Et tuas lentè Remeare bigas, pallida Phoebe. Trahere eam fingebantur equi, tauri, muli vel cervi, quorum alter albus, alter ater: sicur Solis quadrigam equi quatuor, de quibus suô… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 103EQUES — nomen dignitatis, apud Romanos, Exactis enim urbe Regibus, in tres ordines populus Romanus distributus est: Senatorium, Equestrem et Popularem. Liv. l. 26. Consensum Senatus Equester ordo sequutus est, Equestris ordinis plebs. Auson. Edyll. XI.… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 104FORTUNA — Dea antiquis credita. Calva, caeca, et rotae insistens fingebatur. Apud Rom. Bona dicta, in nummo Antonini Getae, dextrâ rotae innixa, laevâ cornu copiae tenens: Aurea, in nummo Adriani, cum alis, clavo incumbens: Pacifica, in nummo Antonini Pii …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 105FULCRUM interdum pluteus — dictum Romanis unum ex 4. lectorum ενηλάτοις, cui caput incumbit, Graecis ανακλιντήριον, vel ανάκλιντρον, LXX. Interpp. Geneseos, κεφαλὴ κλίνης. Cuiusmodi ανακλιντήρια, lectorum quoddam apud Vett. genus erat, qui duo habebant, ἀμφικέφαλοι, quasi… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 106HELVETII — gens nobilissima cuius caput Aventicum olim, unâ cum Sequanis, Celtis sive Gallis proprie dictis attribuuntur a Caefare l. 1. c. 1. 2. et 3. qui illos reliquos Gallos virtute praecedere, omnibusque praestare, et totius Galliae plurimum posse ait …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 107HORAE — I. HORAE Calabriae urbs. Curopalates. II. HORAE Iovisac Themidis filiae. Hesiod. in Theogonia, Δεὐτερον ἠγάγετο λιπαρην` Θέμιν, ἣ τέκεν Ω῞ρας, Ε᾿υνομίην τε, Δίκην τε, καὶ Ε᾿ιρήνην τεθαλυῖαν, Α῞ιτ᾿ ἔργ᾿ ὡρεύουςι καταθνητοῖςι βροτοῖςι. Orpheus non… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 108KALENDARIUM — quod vulgo Almanacum, vide supra Alinenach, Gr. Μηνιαῖα ὐπογραφὴ, singulos inenses eorumque dies anuotatos habet. Apud IC. accipitur etiam pro negotiatione nominum faciendorum: Kalendis enim pecunias foenori collocabant, et usuras exigebant, qua… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 109LICTOR — dictus a ligando, iuxta illud, Lictor collig at manus: vel a ligand is fascibus, ut vult Festus; vel a limo s. licio, licio enim transverso, quod limum appellabatur, qui magistratib. praeministrabant, cincti erant. Sed primum placet A. Gellio… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 110MAGIUS Decius — cuius mentio apud Liv., Campanus fuit. Hic enim l. 23. ubi convivium narrat Campanum, ob constantem Perollae in Romanos fidem et cogitatum in Hannibalem facinus, celebre, inter alia ait, c. 8. Diversatus est apud Minios Celeres, Stenium… …

    Hofmann J. Lexicon universale