caput ag
1Caput — Capút, adv. aus dem Franz. capot, welches nur im gemeinen Leben üblich ist. Caput gehen, verloren gehen, niedergemacht, zu Grunde gerichtet werden. Einen caput machen, ihn in Ansehung seines Nahrungsstandes verderben, oder zu Grunde richten. Im… …
2Caput — (lat. ‚Kopf‘) bezeichnet: Kopf Gelenkenden bestimmter Knochen Kopf bei einem Skelettmuskel Kopfteil bei einem Organ (Biologie) Caput (Rapper), deutscher Rapper Siehe auch:  Wiktionary: caput – Bedeutungserklärungen, Wortherkunft,… …
3Caput — Ca put (k[=a] p[u^]t), n.; pl. {Capita} (k[a^]p [i^]*t[.a]). [L., the head.] 1. (Anat.) The head; also, a knoblike protuberance or capitulum. [1913 Webster] 2. The top or superior part of a thing. [1913 Webster] 3. (Eng.) The council or ruling… …
4căput — CĂPÚT s. v. laibăr, mintean, surtuc. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime căpút ( te), s.n. – Palton, mantou. Mag. kaput, acuz. de la kapu (DAR; Gáldi, Dict., 112). Trimis de blaurb, 28.12.2006. Sursa: DER …
5caput — head, in various senses, from L. caput (see HEAD (Cf. head)) …
6Capūt — (v. fr. Capot), hinfällig, matt …
7Capŭt — (lat.), 1) Kopf, Haupt, so in der Chirurgie C. obstipum, schiefer Hals, s. Cephalotoxic; in den Antiquitäten C. porcīnum (Schweinskopf), so v.w. Cuneus; in der Naturgeschichte C. medusae (Medusenhaupt), eine Art Seestern, s. Medusenhaupt; 2) das… …
8Caput — (lat., Mehrzahl Capita), Kopf, Haupt; Hauptstück, Kapitel (Abteilung eines Buches); C. jejunii, Anfang der Fasten, d. h. der Aschermittwoch. C. Medusae, s. Cirsomphalus; C. obstipum, Schiefhals; C. succedaneum, Kopfgeschwulst bei Neugebornen.… …
9Caput — (lat.), Kopf, Haupt, Hauptstück, Anfang, Kapitel (Abteilung eines Buchs) …
10Caput — (frz. capot), hinfällig, kraftlos, todt, entzwei …