canivete

  • 11Cuchillo — (Del lat. cultellus < culter.) ► sustantivo masculino 1 Utensilio para cortar, formado por una hoja de acero con filo y un mango: ■ para pelar las patatas utilizaba un cuchillo corto. 2 coloquial Pieza, objeto o lugar de forma semejante a la… …

    Enciclopedia Universal

  • 12gañivete — (del fr. «canif»; ant.) m. *Navaja de forma de podadera. ≃ Canivete. * * * gañivete. (Del fr. canif). m. desus. Especie de cuchillo pequeño …

    Enciclopedia Universal

  • 13canivetada — s. f. 1. Golpe ou picada de canivete. 2.  [Figurado] Picuinha. 3. Intriga, insídia …

    Dicionário da Língua Portuguesa

  • 14capa-grilos — adj. 2 g. 2 núm. s. m. 2 núm. Diz se de ou canivete cuja lâmina tem grande precisão e é mais larga na extremidade …

    Dicionário da Língua Portuguesa

  • 15pica-fumo — s. m. 1.  [Brasil] Sovina, avarento. 2.  [Brasil] Canivete. 3. Cavalo de andadura irregular …

    Dicionário da Língua Portuguesa

  • 16raspadeira — s. f. 1. Canivete de folha larga para fazer desaparecer a escrita raspando o papel. 2. Instrumento para raspar as unhas. 3. Instrumento de formas diversas, empregado por pedreiros, caiadores, etc. 4.  [Botânica] Gênero de plantas urticáceas da… …

    Dicionário da Língua Portuguesa