caminus
1Caminus — (Caninus), (25. März), ein Abtzu Inis Kelstra in Irland, derzwar nach Buc. Suppl. erst im J. 856 mit Tod abging, aber deßungeachtet mit dem Vorigen identisch zu seyn scheint, indem die Jahreszahlen bei verschiedenen Schriftstellern gar häufig… …
2CAMINUS — apud Plin. l. 33. c. 4. ubi de Auro, Quod effossum est, tunditur, lavatur, molitur, ut farma ac pilis cuditur, vocant argentum, quod exit e fornace, sed auri. At quae e camino iactatur spurcitia, in omni metallo Scoria appellatur: idem cum… …
3CAMZ — Caminus Corporation (Business » NASDAQ Symbols) …
4cheminée — [ ʃ(ə)mine ] n. f. • 1170; bas lat. caminata, de caminus « âtre », gr. kaminos 1 ♦ Dispositif formé d un foyer et d un tuyau qui sert à évacuer la fumée. ⇒ âtre, foyer. Parties d une cheminée : capuchon, chambranle, contrecœur, écran, encadrement …
5Forgotten Realms: Demon Stone — Developer(s) Stormfront Studios Zono Inc. Publisher(s) At …
6Kamin — Schornstein; Abgaskanal; Rauchfang (österr.); Abzugsrohr; Esse; Abzug; Schlot; Rauchfang; Ofen * * * Ka|min [ka mi:n], der, schweiz. meist: das; s, e: 1. (bes. südd., westösterr., schweiz …
7Kemenate — Harem; Frauengemach * * * Ke|me|na|te 〈f. 19〉 1. 〈urspr.〉 mit Feuerstätte versehenes Wohngemach einer Burg 2. 〈dann〉 Frauengemach [<ahd. cheminata <mlat. (camera) caminata, Part. Perf. zu caminare „mit Feuerstätte versehen“; → Kamin] * * *… …
8Caninus (2) — 2Caninus (Caminus), (25. März), Abt im irländischen Kloster Inish Kelstra. S. Caminus …
9камин — уже при Петре I; см. Смирнов 129. Через нем. Kamin из лат. camīnus от греч. κάμινος очаг (см. Клюге Гётце 278). Ср. комин …
10комин — шесток и шатер с трубой у печи , зап., южн.; укр. комин, блр. комiн. Заимств. из польск. komin дымоход , чеш. слвц. komin – то же, которые происходят от ср. в. н., в. нем. Kamin (см. Гримм 5, 100), лат. camīnus очаг ; см. Бернекер 1, 553 и сл.;… …