caelum l
71целостат — (лат. caelum небо гр. states стоящий) астр. оптический прибор, посредством которого отраженные от системы двух зеркал лучи перемещающегося небесного светила остаются постоянно направленными в объектив неподвижного (вертикального или… …
72Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …
73Cielo — (Del lat. caelum.) ► sustantivo masculino 1 ASTRONOMÍA Espacio que rodea la Tierra: ■ se levantaron las nubes y en el cielo brillaba el sol. SINÓNIMO firmamento 2 Parte superior que cubre algunas cosas. SINÓNIMO cubierta 3 Apelativo cariñoso: ■… …
74céleste — [ selɛst ] adj. • fin XIe; lat. cælestis, de cælum « ciel » 1 ♦ Relatif au ciel (I, 1°). Les espaces célestes. Les corps, les globes célestes. ⇒ astre. La voûte céleste : le ciel, le firmament. Fig. « Les sphères célestes de la philosophie »… …
75ACMONIDES — Cyclops ab ἄκμονος, h. e. incude, sic dictus. Quaeri video inter eruditos, utrum Saturnus, an Caelum sir intelligendus apud Theocrit. vel potius Simiam Rhodium, in Alis, cum ait, Λεῦςςέμε τῆς γᾶς τε βαθυςέρνου ἄνακτ᾿ Α᾿κμονίδαν. Sane Scholiastes… …
76AQUILA — I. AQUILA apud Sugerium de Administrat. sua c. 32. Aquilam vero in medio chori ammirantium tactu frequenti deaur atam, reaurari fecimus, aliosque recentioris aevi Sctiptores, lectrum est seu analogium in modum aquilae alas expansas habentis… …
77BAAL — I. BAAL Assyriis Iovis nomen, Nic. Lloydius renitente Genebr. in Chron. qui Orientalibus populis ante Alexandrum Magnum Iovis Saturnique numina ignota fuisse notat, l. 1. Morer. quod quam vero consonum, et sequentib. liquebit. Punice Dominum… …
78CAELATOR — servus olim apud Romanos: cuius meminit Iavenal. Sat. 9. v. 145. Sit mibi praeterea curvus Caelator, et alter Qui multas facies pingat cito. Ubi vetus Interpres Caelatorem explicat servum argentarium, laboriosum, atque glypbarium: quae tamen… …
79HARPE — I. HARPE ensis falcatus, quo Mercurius usus fertur, in occidendo Argo illo centoculo, et Perseus in amputando Medusae capite. Lucan. Civ. Bell. l. 9. v. 662. et seqq. Et subitus praepes Cyllenida sustulit Harpen, Harpen alterius monstri iam caede …
80O-DEUS — Exclamatio Gentilibus quoque in frequenti usu. Arnob. adv. Gent. l. 2. Haec omnia circumspiciens, quae videmus, magis an sint coeteri Dii dubitabit, quam in Deo cunctabitur, quem esse omnes naturaliter scimus, sive cum exclamamus, ô Deus, sive… …