căpĭtĭum

  • 41chevecier — ⇒CHEVECIER, subst. masc. Vx. [,,Titre de dignité dans quelques églises (Ac. 1798 1878)] Chanoine qui avait autrefois la charge de l entretien du chevet, du luminaire et du trésor d une église. Prononc. et Orth. Chevecier : [ ( )sje]; chefecier [… …

    Encyclopédie Universelle

  • 42capizana — (¿del cat. «capçana», correas que sujetan la cabeza de la caballería?) f. Pieza de la *armadura del caballo que cubría la parte superior del cuello, formada por launas imbricadas. * * * capizana. (De or. inc.; cf. cat. capçana, correaje de la… …

    Enciclopedia Universal

  • 43Verbände — Verbände,   Medizin: dem jeweiligen Zweck entsprechend in Material und Form unterschiedlich gestaltete Auflagen oder Umhüllungen von Körperteilen; Verbände dienen v. a. dem Schutz von Wunden bei der Versorgung von Verletzungen oder operativen… …

    Universal-Lexikon

  • 44chevêche — (che vê ch ) s. f. Espèce de chouette.    Terme de fauconnerie. Oiseau nocturne de proie que l on dresse à la chasse. HISTORIQUE    XIIIe s. •   Dant Ysengrin en pié se drece, S ahiert Renart par la chevece, Del point li donne tel boffet, Ren.… …

    Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • 45BIRRETUM — cuius mentio in Bulla Bonifacii VIII. Pontificis Romani, Illudque eidem Thomae contulimus (sermo est de beneficio Ecclesistico) ac nos de ipso per nostrum birretum praesentialiter investimus: capitium est seu capitis tegmen lineum, tenue,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 46BYSSUM Marinum — Eruditis muscosum lanosumque capitium pinnae, quod Graecis ἔριον, Latinis vellus et lana est, vulgo dicitur, sed sine ratione: Byssus enim non lana, sed linum est, et ne linum quidem, sed certa lini species hôc nomine censebatur. De prinnico seu… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 47CAPUTIATI — cohors factiosorum in Arverna, Galliae provinc. exorta, A. C. 1183. auctore quôdam Durandô fabrô: qui sic nuncupati sunt, quod imaginem Deiparae stanneam, caputiis lineis albis affixam, in signum initi invicem foederis, deferrent. Vide de illis… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 48CUCULLUS — Graecae notationis, teste Salmasiô: Κόκκυς enim est galea, vel galerus, Hesych. unde Cucus, diminutiv. Cucullus et Cucullio, apud Capitolin. in Vero, c. 4. tegmen fuit capitis acuminatum in summo, uti vocis origo innuit; κόκκυς enim λόφον proprie …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 49HABITUS — corporis tegumentum est; hoc autem duplex, aut cum ornatu, ut spinther, armilla, annulus, mitella, stalagmus, strophium, capitium, zona, baltheus, pinnulae, aut simplex, quales bardocuculli, chlamydes, pallia, pilei etc. Apud Arnob. adv. Gentes l …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 50MONTES Aerii — sic vocantur apud Diodor. Sic. in fine l. 4. montes quidam Siciliae, qui hodie Montisori vocantur, Fazallô auctore. Eorum pars editissima, Monte Artesino. Ex his montibus apud Capitium oppid. Himera in Occasum, Gelas in Meridiem, et Terias in… …

    Hofmann J. Lexicon universale