być zdolnym do

  • 1słyszeć — ndk VIIb, słyszećszę, słyszećszysz, słyszećszał, słyszećszeli, słyszećszany 1. «mieć słuch, odbierać wrażenia dźwiękowe; nie być głuchym, być zdolnym do słuchania» Mówił głośno, żeby go wszyscy słyszeli. Nie słyszał, co się do niego mówiło.… …

    Słownik języka polskiego

  • 2kontaktować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kontaktowaćtuję, kontaktowaćtuje, kontaktowaćany {{/stl 8}}– skontaktować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować nawiązanie kontaktu między ludźmi lub instytucjami : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3mieć złote ręce — {{/stl 13}}{{stl 7}} być zdolnym, utalentowanym, świetnie umieć wykonać jakąś rzecz; także: umieć robić wiele różnych rzeczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wuj Mirek ma złote ręce do każdej roboty. Umie szyć, murować, zna się na hydraulice i na rolnictwie …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4szelmostwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. szelmostwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niegodziwy postępek; łotrostwo, oszustwo, niegodziwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być zdolnym do każdego szelmostwa. {{/stl 10}}{{stl 20}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5uciągnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, uciągnąćnę, uciągnąćnie, uciągnąćnij, uciągnąćnął, uciągnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} być zdolnym coś ciągnąć; ciągnąc, zwykle coś ciężkiego, przemieścić, przesunąć to na inne miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ta… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… …

    Słownik języka polskiego

  • 7stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …

    Słownik języka polskiego

  • 8chlubić się — ndk VIa, chlubić siębię się, chlubić siębisz się, chlub się, chlubić siębił się «być dumnym z kogoś, czegoś; chwalić się, szczycić się» Chlubić się zdolnym synem. Nasz naród się prostotą, gościnnością chlubi. (Mickiewicz) …

    Słownik języka polskiego