być zaabsorbowanym

  • 1myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… …

    Słownik języka polskiego

  • 2tkwić — ndk VIa, tkwię, tkwisz, tkwij, tkwił 1. «pozostawać w miejscu wetknięcia, włożenia, utknięcia; być osadzonym w czymś mocno, głęboko» Złamany klucz tkwił w zamku. W ścianie tkwił hak. Drzazga tkwi komuś za paznokciem. ◊ Tkwić w czymś po uszy, np.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3siedzieć — ndk VIIa, siedziećdzę, siedziećdzisz, siedziećdział, siedziećdzieli 1. «znajdować się w pozycji, w której ciało załamane w biodrach spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem …

    Słownik języka polskiego

  • 4żyć — ndk Xa, żyję, żyjesz, żyj, żył 1. «istnieć w sposób właściwy organizmom żywym, być żywym, egzystować» Żyć długo, krótko. Żyć wiele lat. Żyć w jakiejś epoce. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz. (Mickiewicz) ∆ Niech żyje (żyją) «okrzyk… …

    Słownik języka polskiego

  • 5ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …

    Słownik frazeologiczny

  • 6ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …

    Słownik języka polskiego

  • 7oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 8tonąć — ndk Vb, tonąćnę, tonąćniesz, toń, tonąćnął, tonąćnęła, tonąćnęli 1. «pogrążać się w wodzie, iść na dno; o człowieku: tracić życie przez pogrążanie się w wodzie (zwykle z powodu braku umiejętności pływania)» Nie umiał pływać i zaczął tonąć. Statek …

    Słownik języka polskiego

  • 9tonąć — 1. Tonąć w czymś po uszy «być bardzo czymś zaabsorbowanym, oddawać się czemuś całkowicie»: (...) najczęściej przychodziły mu na myśl jedynie codzienne zajęcia gospodarskie, w których dotychczas tonął po uszy i które go czekały w przyszłości (...) …

    Słownik frazeologiczny

  • 10tkwić [siedzieć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{w czymś} {{/stl 8}}po uszy {{/stl 13}}{{stl 7}} być bardzo zaangażowanym, uwikłanym w jakąś sprawę, zaabsorbowanym czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od roku tkwię, siedzę w tym bagnie po uszy. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień