być przeciw

  • 11coś — D. czegoś, C. czemuś, B.=M., NMs. czymś, blm «zaimek nieokreślony zastępujący rzeczownik, zwykle nieosobowy, niekiedy liczebnik, bez bliższego jego oznaczenia» Coś mu jest. Coś tam majstrował. Znaleźć coś ciekawego. Coś by trzeba zrobić. Bać się… …

    Słownik języka polskiego

  • 12proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… …

    Słownik frazeologiczny

  • 13stan — m IV, D. u, Ms. stannie 1. blm «jakość, forma, postać, poziom czegoś, ilość czegoś, liczba kogoś w danym momencie, okresie; położenie, warunki, w których się ktoś lub coś znajduje» Stan faktyczny, liczbowy czegoś. Stan finansowy, majątkowy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 14nic — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. niczego || nic, C. niczemu, B. nic, NMc. niczym, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} żadna rzecz (używany w zdaniach zaprzeczonych) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nic się nie stało. Nic nie przyniósł. Niczego tu nie ma. Nic nie… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 15krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… …

    Słownik frazeologiczny

  • 16koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… …

    Słownik języka polskiego

  • 17przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona …

    Słownik języka polskiego

  • 18spisek — m III, D. spiseksku, N. spisekskiem; lm M. spisekski «tajne porozumienie grupy osób dla wspólnego osiągnięcia jakiegoś celu; sprzysiężenie, zmowa» Spisek patriotyczny, rewolucyjny, wojskowy. Członkowie spisku. Udział w spisku. Spisek przeciw… …

    Słownik języka polskiego

  • 19szczepić — ndk VIa, szczepićpię, szczepićpisz, szczep, szczepićpił, szczepićpiony 1. med. «wprowadzać do organizmu ludzkiego lub zwierzęcego szczepionkę w celu sztucznego uodpornienia go na chorobę zakaźną» Szczepić kogoś przeciw ospie, przeciw błonicy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 20większość — ż V, DCMs. większośćści, blm «większa liczebnie część danej zbiorowości, danej grupy rzeczy, zjawisk lub osób; rzadziej: większa rozmiarami część czegoś (w porównaniu z pozostałą częścią)» Nieznaczna, ogromna, znaczna, znakomita większość.… …

    Słownik języka polskiego