być na czasie

  • 121otrzeć — dk XI, otrę, otrzesz, otrzyj, otarł, otarty ocierać ndk I, otrzećam, otrzećasz, otrzećają, otrzećaj, otrzećał, otrzećany 1. «wytrzeć, usunąć coś z powierzchni; oczyścić, osuszyć, wycierając zetrzeć» Otrzeć pot z czoła. Ocierała łzy z policzków.… …

    Słownik języka polskiego

  • 122pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… …

    Słownik języka polskiego

  • 123patron — I m IV, DB. a, Ms. patronnie; lm M. owie a. i, DB. ów 1. «ten, kto się kimś, czymś opiekuje; obrońca, opiekun, protektor» Poszukiwać, znaleźć patrona dla jakiegoś przedsięwzięcia. Mieć, uważać kogoś za swego patrona. Być czyimś patronem. 2. hist …

    Słownik języka polskiego

  • 124początek — m III, D. początektku, N. początektkiem; lm M. początektki 1. «to, od czego się coś zaczyna w czasie lub przestrzeni; rozpoczęcie (się) czegoś, pierwszy moment, pierwszy punkt» Dobry, zły, trudny, łatwy początek. Ciekawy, nudny początek powieści …

    Słownik języka polskiego

  • 125podać — dk I, podaćdam, podaćdasz, podaćdadzą, podaćdaj, podaćdał, podaćdany podawać ndk IX, podaćdaję, podaćdajesz, podaćwaj, podaćwał, podaćwany 1. «dać coś komuś do rąk, do ust, przybliżyć coś umożliwiając wzięcie; wręczyć» Podać komuś szklankę wody,… …

    Słownik języka polskiego

  • 126pora — ż IV, CMs. porze; lm D. pór 1. «okres, w którym coś się dzieje lub coś jest wykonywane; czas trwania czegoś» Pora wiosenna, zimowa. Pora wieczorna, ranna, popołudniowa. Wczesna, późna pora. Pora obiadowa. Pora godowa, lęgowa. Pora obiadu, kolacji …

    Słownik języka polskiego

  • 127poszkodować — dk IV, poszkodowaćowany przestarz. dziś tylko w imiesł. biernym «wyrządzić komuś krzywdę, szkodę na zdrowiu lub mieniu» Zostać ciężko poszkodowanym w czasie wojny. Być poszkodowanym w wypadku …

    Słownik języka polskiego

  • 128przejazd — m IV, D. u, Ms. przejazdjeździe; lm M. y 1. «jazda, jechanie przez coś; przejechanie, przejeżdżanie» Bezpłatny przejazd. Przejazd niedozwolony. Łatwy, trudny przejazd. Przejazd pociągu, samochodu. Droga, trasa przejazdu. Prawo przejazdu …

    Słownik języka polskiego