być chorym

  • 31przykuć — 1. Być przykutym do łóżka, do wózka «być ciężko chorym, nie móc wstawać z łóżka lub poruszać się o własnych siłach»: Nie mogłem osobiście pożegnać go na cmentarzu Powązkowskim. Byłem wtedy chory, przykuty do łóżka, więc reprezentowała mnie żona.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 32łóżko — n II, N. łóżkokiem; lm D. łóżkożek «sprzęt przeznaczony do leżenia i spania» Łóżko metalowe, drewniane. Łóżko dziecinne z siatką. Położyć się do łóżka. Spać, leżeć w łóżku. Zerwać się, zwlec się z łóżka. Zasłać, posłać łóżko. ∆ Łóżko polowe… …

    Słownik języka polskiego

  • 33żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… …

    Słownik języka polskiego

  • 34kiepsko — pot. «licho, źle, marnie, nędznie» Sala, ulica kiepsko oświetlona. Coś jest wykonane, zrobione kiepsko. Kiepsko się komuś powodzi. ◊ Czuć się kiepsko; jest z kim kiepsko «być słabym, chorym; ktoś jest słaby, chory» …

    Słownik języka polskiego

  • 35nieuleczalnie — «bez możliwości wyleczenia» Być nieuleczalnie chorym …

    Słownik języka polskiego

  • 36niewidzialny — niewidzialnyni «taki, którego nie można zobaczyć, którego nie widać; niewidoczny» Być niewidzialnym w ciemności. Jednak zostanie po mnie ta siła fatalna, co mi żywemu na nic… tylko czoło zdobi; lecz po śmierci was będzie gniotła niewidzialna, aż… …

    Słownik języka polskiego

  • 37opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… …

    Słownik języka polskiego

  • 38tajemnica — ż II, DCMs. tajemnicacy; lm D. tajemnicaic 1. «rzecz (sprawa, fakt, wiadomość), której nie należy rozgłaszać, która nie powinna wyjść na jaw, sekret; określona przez przepisy prawne wiadomość, której poznanie lub ujawnienie jest zakazane przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 39tlen — m IV, D. u, Ms. tlennie, blm «(O) pierwiastek chemiczny z grupy tlenowców, najbardziej rozpowszechniony w przyrodzie, liczba atomowa 8, gaz bezbarwny, bezwonny, występujący w stanie wolnym w powietrzu, niezbędny do oddychania dla większości… …

    Słownik języka polskiego

  • 40wstać — dk, wstanę, wstaniesz, wstań, wstał wstawać ndk IX, wstaję, wstajesz, wstaćwaj, wstaćwał 1. «zmienić pozycję z siedzącej, leżącej na stojącą; podnieść się, powstać» Wstać z fotela, z krzesła, z ławki. Wstać z miejsca. Wstać z klęczek. Wstać zza… …

    Słownik języka polskiego