być chorowitym

  • 1życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …

    Słownik języka polskiego

  • 2cherlać — ndk I, cherlaćam, cherlaćasz, cherlaćają, cherlaćaj, cherlaćał «być przez dłuższy czas słabym, mizernym, cierpiącym, chorowitym; podupadać na zdrowiu; marnieć, kwękać, niedomagać» Cherlać od wczesnej młodości …

    Słownik języka polskiego

  • 3cherlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, cherlaćam, cherlaća, cherlaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być słabowitym, chorowitym; także podupadać na zdrowiu; niedomagać, kwękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cherlać od… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień