brzękać

  • 1brzękać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}brząkać {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2brzękać — → brząkać …

    Słownik języka polskiego

  • 3brząkać — a. brzękać ndk I, brząkaćam, brząkaćasz, brząkaćają, brząkaćaj, brząkaćał, brząkaćany brząknąć a. brzęknąć dk Va, brząkaćnę, brząkaćniesz, brząkaćnij, brząkaćnął, brząkaćnęła, brząkaćnęli, brząkaćnięty, brząkaćnąwszy 1. «wytwarzać przerywany… …

    Słownik języka polskiego

  • 4brzękanie — n I rzecz. od brzękać …

    Słownik języka polskiego

  • 5szczękać — ndk I, szczękaćam, szczękaćasz, szczękaćają, szczękaćaj, szczękaćał szczęknąć dk Va, szczękaćnę, szczękaćniesz, szczękaćnij, szczękaćnął, szczękaćnęła, szczękaćnęli, szczękaćnąwszy «wydawać, powodować szczęk; brzękać, pobrzękiwać» Szczękają… …

    Słownik języka polskiego

  • 6brząkać — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}brzękać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, brząkaćam, brząkaća, brząkaćają, brząkaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– brząknąć {{/stl 22}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}brzęknąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, brząkaćnę,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień