bryła

  • 71brûlage — [ brylaʒ ] n. m. • XVIe, repris XIXe; de brûler ♦ Action de brûler. Brûlage et grattage d une vieille peinture. Brûlage des terres : opération consistant à brûler les herbes sèches, les broussailles. ⇒ brûlis. Brûlage des cheveux, traitement… …

    Encyclopédie Universelle

  • 72lód — 1. Bryła lodu «o kimś, kto jest oschły, pozbawiony uczuć lub nie umie ich okazać» 2. Kraina wiecznych lodów «Arktyka» 3. Lody topnieją «znika atmosfera obcości lub wrogości»: W ponurej ciszy żołnierskie głowy pochylały się nad miskami. Nikt… …

    Słownik frazeologiczny

  • 73bezkształtny — bezkształtnyni «mający nieregularne, niewyraźne kształty; niekształtny, nieforemny, niezgrabny» Bezkształtna bryła. Bezkształtna postać. Bezkształtny nos. przen. «nie sprecyzowany, trudno uchwytny» Bezkształtne myśli, pragnienia …

    Słownik języka polskiego

  • 74bomba — ż IV, CMs. bombabie; lm D. bomb 1. «pocisk z mechanizmem zapłonowym napełniony materiałem wybuchowym lub ładunkiem specjalnym» Bomba głębinowa. Bomba lotnicza. Bomba atomowa, termojądrowa. Bomba wodorowa. Bomba bakteriologiczna. Bomba burząca,… …

    Słownik języka polskiego

  • 75bryłka — ż III, CMs. bryłkałce; lm D. bryłkałek «mała bryła; grudka» Bryłka soli. Bryłka zaschłego błota. Bryłka złota. ∆ roln. Bryłka korzeniowa «bryłka uformowana z ziemi z przerastającymi ją korzeniami sadzonki» …

    Słownik języka polskiego

  • 76bryłowy — przym. od bryła ∆ mat. Kąt bryłowy «część przestrzeni ograniczona powierzchnią utworzoną przez półproste wychodzące z jednego punktu» …

    Słownik języka polskiego

  • 77buła — ż IV, CMs. bule; lm D. buł 1. zgr. od bułka Czerstwa, nie wypieczona buła. przen. «człowiek niezgrabny, otyły, ociężały, gapiowaty» 2. «okrągła bryła; zgrubienie» Buła wosku. Policzki jak buły …

    Słownik języka polskiego

  • 78cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios …

    Słownik języka polskiego

  • 79czworościan — m IV, D. u, Ms. czworościannie; lm M. y «ostrosłup o podstawie trójkątnej; bryła ograniczona czterema ścianami trójkątnymi» ∆ Czworościan foremny «czworościan, którego wszystkie ściany są trójkątami równobocznymi» …

    Słownik języka polskiego

  • 80dziesięciościan — m IV, D. u, Ms. dziesięciościannie; lm M. y mat. «bryła ograniczona dziesięcioma regularnymi wielokątami» …

    Słownik języka polskiego