bryła

  • 101prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… …

    Słownik języka polskiego

  • 102przestrzenny — «związany z przestrzenią; położony, odbywający się w pewnej (trójwymiarowej) przestrzeni; zajmujący dużą przestrzeń; mający trzy wymiary» Orientacja, wyobraźnia przestrzenna. Ruch przestrzenny. Zabudowa, gospodarka przestrzenna. Rysunek… …

    Słownik języka polskiego

  • 103równoległościan — m IV, D. u, Ms. równoległościannie; lm M. y mat. «bryła geometryczna o trzech parach ścian wzajemnie równych i wzajemnie równoległych (będących równoległobokami)» …

    Słownik języka polskiego

  • 104ser — m IV, D. a, Ms. serze; lm M. y «produkt spożywczy w postaci gęstej masy, otrzymywany z mleka przez wydzielenie z niego białka i tłuszczu w postaci skrzepu kwasowego lub podpuszczkowego; uformowana bryła tej masy» Ser krowi, owczy, chudy, tłusty.… …

    Słownik języka polskiego

  • 105serak — m III, D. a, N. serakkiem; lm M. i geol. «bryła lodu powstała wskutek łamania się lodowca na stromym progu skalnym w dolinie lodowcowej» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 106sferoidalny — mat. «mający kształt sferoidy» Bryła, kula sferoidalna …

    Słownik języka polskiego

  • 107skała — ż IV, CMs. skale; lm D. skał 1. «naturalny zespół minerałów tworzący w skorupie ziemskiej większe masy, powstały w wyniku określonych procesów geologicznych» Wietrzenie skał. ∆ Skała lita «skała o zwartej budowie, zwięzła, twarda» ∆ Skała magmowa …

    Słownik języka polskiego

  • 108soczewka — ż III, CMs. soczewkawce; lm D. soczewkawek 1. «bryła z przezroczystego materiału (zwykle ze szkła) ograniczona przynajmniej z jednej strony powierzchnią sferyczną lub cylindryczną (wklęsłą albo wypukłą); służy do skupiania lub rozpraszania… …

    Słownik języka polskiego

  • 109stos — m IV, D. u, Ms. stosie; lm M. y 1. «wiele rzeczy ułożonych jedna na drugiej» Stos gazet, książek. Stos talerzy, szpargałów, śmieci. Ułożyć coś w stos. Składać, rzucać coś na stos. ∆ fiz. Stos atomowy «urządzenie służące do uzyskiwania w sposób… …

    Słownik języka polskiego

  • 110sześcian — m IV, D. u, Ms. sześciannie; lm M. y «bryła geometryczna, prostopadłościan ograniczony sześcioma kwadratowymi, równymi sobie ścianami» Budowla w kształcie sześcianu. ∆ Sześcian liczby «iloczyn trzech czynników równych danej liczbie; trzecia… …

    Słownik języka polskiego