borykać się z

  • 1borykać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, borykać sięam się, borykać sięa się, borykać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} zmagać się z czymś, próbować coś przezwyciężyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Borykać się z kłopotami, biedą, trudnościami. <ukr.> {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2borykać się — ndk I, borykać sięam się, borykać sięasz się, borykać sięają się, borykać sięaj się, borykać sięał się «zmagać się, mocować się, walczyć z czym» Borykać się z wiatrem, z falami. Borykać się z przeciwnościami. ‹ukr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 3łamać się — I – złamać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pękać, rozpadać się na dwie lub więcej części pod wpływem nacisku, uderzenia itp.; być łamanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lód łamie się pod ciężarem sań. Gałąź złamała… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4mocować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} starać się siłą fizyczną (zwykle za pomocą rąk) zwyciężyć, zmusić do uległości przeciwnika stawiającego opór; zmagać się, siłować się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mocować się z… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5borykanie się — n I rzecz. od borykać się …

    Słownik języka polskiego

  • 6mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… …

    Słownik frazeologiczny

  • 8los — m IV, D. u, Ms. lossie; lm M. y 1. «dola, koleje życia, bieg wydarzeń» Ciężki, zły, marny los. Koleje losu. Skarżyć się na los, przeklinać los. Pogodzić się z losem. Dzielić z kimś los. Narażać się na niepewny los. Rzuc …

    Słownik języka polskiego

  • 9przeciwność — ż V, DCMs. przeciwnośćści; lm MD. przeciwnośćści «niepomyślne zdarzenie, niepowodzenie, przeszkoda, trudność» Przeciwności życiowe. Przeciwności losu. Borykać się, walczyć z przeciwnościami. Zrażać się, nie zrażać się przeciwnościami …

    Słownik języka polskiego

  • 10wichura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wichuraurze {{/stl 8}}{{stl 7}} silny, gwałtowny wicher; zawierucha : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potworna, gwałtowna, straszliwa, wściekła wichura. Zerwała się wichura. Borykać się, zmagać się z wichurą. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień