bogu 21
101duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… …
102okno — 1. Okno na świat «to, co umożliwia kontakt ze światem, poszerza czyjąś wiedzę o świecie, dostarcza informacji»: W okresie międzywojennym, kiedy mieliśmy tylko niewielki pas wybrzeża z Gdynią, mówiono, że jest to polskie „okno na świat”. Jestem… …
103chwała — ż IV, CMs. chwale, blm 1. «powszechne uznanie, cześć, sława» Wieczna, nieśmiertelna chwała. Dni chwały. Zrobić coś ku swojej, czyjejś chwale. Coś jest powodem, tytułem do chwały. ◊ Chwała Bogu «to bardzo dobrze; Bogu dzięki!» ◊ Ktoś okryty chwałą …
104duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …
105dzięki — blp (używany wyłącznie w mianowniku i bierniku), podn. «podziękowania, wyrazy wdzięczności» Serdeczne, stokrotne, gorące dzięki. Dzięki za wszystko. Składać dzięki. ◊ Bogu dzięki a. dzięki Bogu «zwrot używany na oznaczenie lub podkreślenie… …
106bogougodnik — bogoùgodnīk m <V īče, N mn īci> DEFINICIJA 1. koji ugađa Bogu svojim djelima, Božji čovjek, koji čini djela draga Bogu 2. pren. koji je bogougodan (2) ETIMOLOGIJA vidi bogougodan …
107bogougodan — bogoùgodan prid. <odr. dnī> DEFINICIJA 1. koji je Bogu ugodan, po volji Bogu [bogougodan čin; bogougodno djelo] 2. (ob. odr.) pren. iron. Bogom dan, miljenik Boga ili bogova, Bogom nadahnut (pjesnik, umjetnik); boguugodan ETIMOLOGIJA v. Bog …
108kontricionizam — kontricionìzam m <G zma, N mn zmi> DEFINICIJA teol. pov. 1. u ranoj skolastici, nauk da je strasno i istinsko pokajanje (contritio) jedino dovoljno za valjano primanje sakramenta (jer je nošen ljubavlju prema Bogu koja odbacuje grijeh kao… …
109deprekacija — deprekácija ž DEFINICIJA knjiš. 1. a. molba, zamolba za oproštaj, ponizna molitva b. rel. ponizna molitva Bogu, obraćanje Bogu molitvom (ob. u slučaju teške nesreće itd.) 2. anatema ETIMOLOGIJA lat. deprecatio ≃ deprecari: moliti protiv …
110dova — dóva ž DEFINICIJA isl. 1. molitva [dovu činiti moliti se Bogu, upućivati dovu Bogu] 2. blagoslov ETIMOLOGIJA tur. dua ← arap. du̔ā̕ …
