blisko siebie

  • 11pozestawiać — dk I, pozestawiaćam, pozestawiaćasz, pozestawiaćają, pozestawiaćaj, pozestawiaćał, pozestawiaćany 1. «zestawić, zdjąć skądś wiele czegoś, jedno po drugim» Pozestawiać książki z półek. Pozestawiać naczynia ze stołu. 2. «zestawić, złożyć razem… …

    Słownik języka polskiego

  • 12sandacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y a. ów «Stizostedion, ryba drapieżna z rodziny okoniowatych, mająca dwie płetwy grzbietowe położone blisko siebie, ciało barwy szarawej z ciemnymi, poprzecznymi smugami; żyje w dużych, czystych jeziorach płn. i środk.… …

    Słownik języka polskiego

  • 13skupiony — skupionypieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. I, II skupić (p.) skupiony w użyciu przym. 1. «pełen skupienia, wewnętrznej zadumy, mający uwagę skierowaną na dany przedmiot, intensywnie o czymś, nad czymś myślący» Poważni i skupieni słuchali… …

    Słownik języka polskiego

  • 14szczelinomierz — m II, D. a; lm M. e, D. y techn. «narzędzie do sprawdzania szczelin i luzów między powierzchniami umieszczonych blisko siebie elementów, składające się z szeregu wzorcowych płytek o dokładnie określonych grubościach» …

    Słownik języka polskiego

  • 15trójmiasto — n III, Ms. trójmiastomieście; lm D. trójmiastomiast 1. «zespół trzech miast położonych blisko siebie, połączonych wspólną komunikacją» 2. Trójmiasto blm «w Polsce: zespół miejski obejmujący Gdańsk, Sopot, Gdynię» …

    Słownik języka polskiego

  • 16wąskonosy — «mający wąski nos» ∆ zool. Małpy wąskonose «Cercopithecoidea, nadrodzina ssaków z rzędu naczelnych, małpy średniej wielkości, o wąskiej przegrodzie nosowej, nozdrzach umieszczonych blisko siebie, skierowanych ku przodowi» …

    Słownik języka polskiego

  • 17wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… …

    Słownik języka polskiego

  • 18zejść — dk XI, zejśćjdę, zejśćjdziesz, zejdź, zszedł a. zeszedł, zeszła, zeszli, zszedłszy schodzić ndk VIa, zejśćdzę, zejśćdzisz, schodź, zejśćdził 1. «idąc opuścić się w dół; zstąpić» Zejść do piwnicy. Zejść po drabinie, z drabiny, po schodach, ze… …

    Słownik języka polskiego

  • 19zestawić — dk VIa, zestawićwię, zestawićwisz, zestawićstaw, zestawićwił, zestawićwiony zestawiać ndk I, zestawićam, zestawićasz, zestawićają, zestawićaj, zestawićał, zestawićany 1. «zdjąwszy coś skądś umieścić, postawić niżej» Zestawić garnek z kuchni.… …

    Słownik języka polskiego

  • 20kępa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kępapie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grupa drzew, krzewów, kwiatów itp. rosnących bardzo blisko siebie; skupisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kępa traw, tarniny, stokrotek. Kępy… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień