bitum
1bitum — BITÚM s.n. Produs solid, plastic, de culoare neagră, obţinut prin oxidarea la cald a reziduurilor de petrol sau prin distilarea huilei. [acc. şi: bítum] – Din fr. bitume. Trimis de paula, 21.06.2002. Sursa: DEX 98 bitúm s. n., pl. bitúmuri… …
2BITUM — regnum Africae in Nigtitarum regione inter Zanfaram et Beninum. P. du Val …
3bitúm — s. n., pl. bitúmuri …
4bitüm — is., jeol., Fr. bitume 1) Keskin bir koku, alev ve koyu duman çıkararak yanan, karbon ve hidrojen bakımından çok zengin doğal yakıt maddelerinin genel adı, yer sakızı 2) Yol kaplamasında, kâğıt ve çatıların su geçirmez duruma getirilmesinde,… …
5bitum — abbr. bituminous …
6bitum — m IV, D. u, Ms. bitummie; lm M. y → bitumin …
7bitum — «en, in (L). Asphalt, pitch …
8bitum — <lat.> miner. tex. Karbohidrogenlərdən ibarət təbii və süni qatran maddələrinin ümumi adı: asfalt, neft, qudron və s …
9BİTÜM — Yerin altında bulunup sıvı ve sarımtırak veyahut katı ve kara bir durum ve renkte olan maddedir ki, asfalt yol yapılırken kullanılır …
10bituma — BITUMÁ, bitumez, vb. I. tranz. 1. A amesteca cu bitum un material granular. 2. A face bitumajul unei şosele. ♦ A umple cu o substanţă bituminoasă locurile dintre pavelele sau dalele de beton ale unei şosele. – Din fr. bitumer. Trimis de paula, 21 …