bitm
1bitməz — sif. 1. Qurtarmayan, bitməyən, tükənməyən, sonu axırı olmayan, nəhayətsiz. Bitməz sərvət. – Yer iftixar edir bitməz varilə. M. R.. 2. məc. Başagəlməz, həyata keçirilməsi, yerinə yetirilməsi mümkün olmayan. – <Cəbi:> Cəbini buyurursunuz… …
2bitmə — 1. «Bitmək 1»dən f. is. 2. «Bitmək 2»dən f. is …
3bitməyən — f. sif. Bitmək, qurtarmaq bilməyən; intəhasız. Gah sınıq könlümü etdi şadman; Gah saldı bitməyən savaşa məni. (Qoşma) …
4bitmək — 1. f. 1. Tamam olmaq, qurtarmaq, axıra çatmaq, başa çatmaq. Məzuniyyət müddəti bitdi. – Qəmimiz bitdi, fərəh oldu nümudar bu gün! M. Ə. S.. Kərbəlayı Məhəmməd ustanın hekayəsi bitən kimi, dərin bir etiqad ilə üzünü göyə çöndərdi. Ç.. // İşi axıra …
5bitməz-tükənməz — sif. Qurtarmayacaq qədər çox; sonsuz, hədsiz, saysızhesabsız. Ölkəmizin bitməz tükənməz təbii sərvətləri vardır. Bitməz tükənməz mənbə. – Bu sonsuz və bitməz tükənməz hərarət və atəş mənbəyi insanları cana gətirir. M. İ …
6bitməzlik — is. Bitməyən, qurtarmayan şeyin halı; tükənməzlik …
7bitməx’ — (Qazax) bitişmək, sağalmaq. – Sağ qolum sınmışdı, indi bitif; – Görəsən, Qasımın sınan qılçası bitifmi? …
8bitmǽlum — adv piecemeal, bit by bit …
9nəbət — ə. bitmə, göyərmə …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
10tənahi — ə. bitmə, tükənmə, sona çatma …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
