bir pay

  • 1pay çıkarmak — bir olay veya durumdan gereken deneyimi kazanmak, tutulacak yolu belirlemek Bununla beraber muhtar, bu vakadan köyün davası için bir pay çıkarmayı ihmal etmemektedir. R. N. Güntekin …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 2pay — 1. is. 1. Bir neçə adam arasında bölünən şeydən hər birinə düşən hissə. <Heydər bəy:> Yoldaşlarım da bu səfər paylarını mənə verdilər. M. F. A.. // Eyni mənada xörək haqqında. <Nuriyyə:> <Ələsgərgili> nə bişirsəydilər payımı… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 3pay-bölüş — etmək (eləmək) – bölüşdürmək, aralarında paylaşdırmaq. . . Şahmar bəy bir neçə ildi mal dövləti pay bölüş edib <Şah bəydən> aralanmışdı. Ə. Ə.. <Nəcəfalı:> Buyurun yenə başda əyləşin, elin var yoxunu təzədən pay bölüş eləyin. B.… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 4pay — is. 1) Birden fazla kişi arasında bölüşülmüş bir bütünden, bu kişilerin her birine düşen bölüm, hisse 2) Eşit bölüm Bunu beş pay yapın. 3) ekon. Ticari bir işlemde zarar tehlikesine karşı ayrılan para, marj 4) mat. Bayağı kesirlerden birinin eşit …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 5pay bırakmak — 1) kesme, biçme, yapma sırasında, bir şeyde daha sonra kullanılmak için fazlalık bırakmak Daha güzel günlere pay bırakmak için bir fedakârlık edelim. P. Safa 2) mec. bir ilişkide fazla samimi olmamak, mesafe bırakmak …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 6pay biçmek — (birinden veya bir şeyden) durumu bir kişi veya bir şeyin durumu ile karşılaştırıp yargıya varmak …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 7PAY-ENDAZ — f. Ayak atan, ayak atmış. * Büyük kişilerin geçecek olduğu yerlere serilen halı gibi şeyler. * Duvar ve möbleleri kaplamada kullanılan bir cins kuma …

    Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • 8Mostafa Kamal (Bir Sreshtho) — For other people with similar names, see Mustafa Kamal (disambiguation) Mostofa Kamal (Bangla: মোস্তফা কামাল), better known as Shaheed Sepoy Mostafa Kamal was a sepoy in the Bangladesh Army during the Liberation War. He was born on 16 December… …

    Wikipedia

  • 9itin ahmağı baklavadan pay umar — aptal kişi, elime geçme olasılığı bulunmayan bir nimeti bekler anlamında kullanılan bir söz …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 10akıllı — sf. 1) Gerçeği iyi gören ve ona göre davranan, akil 2) ünl. Karşısındakinin düşüncesizliğini belirtmek için söylenilen uyarma sözü 3) alay Düşüncesiz, aptal Akıllıya bak, bu işten kendisine bir pay çıkarmak istiyor. Birleşik Sözler akıllı uslu… …

    Çağatay Osmanlı Sözlük