bipertītus
1biparti — biparti, ie [ biparti ] ou bipartite [ bipartit ] adj. • 1361, 1768; bas lat. bipartitus, p. p. de bipartire, de bi (bis) et partire « partager » ♦ Qui est divisé en deux parties. « ces portillons bipartis, dont le haut ne se ferme que le soir »… …
2bipartite — biparti, ie [ biparti ] ou bipartite [ bipartit ] adj. • 1361, 1768; bas lat. bipartitus, p. p. de bipartire, de bi (bis) et partire « partager » ♦ Qui est divisé en deux parties. « ces portillons bipartis, dont le haut ne se ferme que le soir »… …
3BAUCEANT — vexillum Templariotum, apud Iac. de Vitriaco. Bipartitum ex albo et nigro eo quod Christi amicis candidi sunt ac benigni, nigri autem et terribiles inimicis. Nempe Baucens vel Hauceant sequioris aevi auctoribus est, albo et nigro interstinctus… …