bezczelny
11hucpiarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y pot. «człowiek bezczelny, zbyt pewny siebie; oszust, łgarz» …
12krętacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «człowiek nie mówiący prawdy, używający wykrętów, wybiegów» Bezczelny krętacz. Krętacz jakiego świat nie widział …
13półuśmieszek — m III, D. półuśmieszekszku, N. półuśmieszekszkiem; lm M. półuśmieszekszki zdr. od półuśmiech Przymilny, ironiczny, bezczelny półuśmieszek …
14rozbój — m I, D. rozbójboju; lm M. rozbójboje, D. rozbójbojów przestarz. «napad bandycki w celu ograbienia, uprawianie grabieży; bandytyzm» dziś żywe we fraz. Rozbój na równej, na gładkiej drodze; istny rozbój «jawny, bezczelny wyzysk; przestępstwo jawnie …
15tupeciarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y pot. «człowiek pewny siebie, z tupetem; człowiek zuchwały, bezczelny» …
16wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… …
17zuchwalec — m II, DB. zuchwaleclca, W. zuchwaleclcze a. zuchwaleclcu; lm M. zuchwaleclcy, DB. zuchwaleclców «człowiek zuchwały, bezczelny; arogant» …
18zuchwały — zuchwałyali, zuchwałyalszy 1. «mało liczący się lub nie liczący się wcale z nikim i z niczym, lekceważący innych, zbyt pewny siebie; arogancki, bezczelny, butny; świadczący o czyichś takich cechach» Zuchwały natręt. Zuchwałe zachowanie. Zuchwała… …
19mocny w gębie — Zuchwały lub bezczelny w sposobie mówienia Eng. Impudent, insolent, or brash …
20obrotny w gębie — Zuchwały lub bezczelny w sposobie mówienia Eng. Impudent, insolent, or brash …
